Hoe Herken Je Een Maagkanteling Bij Een Hond?

Hoe Herken Je Een Maagkanteling Bij Een Hond
Maagtorsie, ook maagverdraaiing of maagkanteling genoemd, is een gevaarlijke aandoening bij honden die erg pijnlijk is en dodelijk kan zijn als er niet snel wordt ingegrepen. De officiële term is maagdilatatie-volvulus (MDV). Er zijn verschillende zaken die de kans op een maagtorsie beïnvloeden. Door met een aantal dingen rekening te houden kunt u de kans op een maagtorsie bij uw hond verkleinen. De maag ligt tussen de slokdarm en de dunne darm in.

Bij een maagtorsie draait de maag om zijn as. Hierdoor worden de ingang en de uitgang van de maag afgesloten. Ook de bloedvaten worden afgekneld. Daardoor worden de bloeddruk en hartwerking verlaagd en krijgt het lichaam te weinig zuurstof.

Doordat de maag afgesloten is, kunnen de gassen die ontstaan door gisting niet ontsnappen en wordt de maag steeds boller. Door die uitzetting kan het middenrif niet meer goed bewegen waardoor de ademhaling beperkt wordt. Hierdoor komt nog minder zuurstof in de weefsels.

De maagwand begint af te sterven, bacteriën in de darmen gaan giftige stoffen afscheiden, de nieren en lever worden aangetast en uiteindelijk overlijdt het dier. Het is niet precies bekend waardoor een maagtorsie optreedt.

Het is bijvoorbeeld niet duidelijk of er lucht in de maag terecht komt door inslikken en de maag daarna draait, of dat de maag eerst draait en de gassen vooral door gisting ontstaan. Wel zijn er allerlei factoren vastgesteld die een rol kunnen spelen en die de kans op een maagtorsie vergroten. Kenmerken van de hond die meespelen bij het risico op maagtorsie zijn:

grote rassen, honden met een diepe borstkas of honden die voor hun ras erg groot zijn, lopen meer risico
reuen lopen meer risico dan teven
maagtorsie komt het meeste voor op middelbare leeftijd
honden die snel nerveus zijn, lopen meer risico
honden met ondergewicht krijgen eerder een maagtorsie

Medische zaken die het risico op maagtorsie verhogen zijn

andere maagdarmproblemen
een verwijdering van de milt
een verlengd hepatogastrisch ligament (een onderdeel van het buikvlies dat lever en maag verbindt; hepato = lever, gastro = maag)

Ook voeding speelt een rol, er is meer risico bij:

het eten vanaf een verhoging
het eten van een grote maaltijd
1 keer per dag eten
snel eten
te veel eten
veel drinken
onrust of activiteit voor en na het eten
1 type voer eten
kleine brokjes eten
hoge hoeveelheden plantaardige vetten in het voer

De voedselvorm (brokken, blikvoer of vers vlees) blijkt geen invloed te hebben op het ontstaan van een maagtorsie. Het heeft ook geen invloed op de zuurgraad van de maag of de concentratie gastrine (een hormoon dat maagzuurproductie stimuleert), zaken waarvan wel gezegd wordt dat ze een maagtorsie bevorderen. Verandering van voer speelt waarschijnlijk geen rol, behalve als de hond daardoor heel veel of heel snel gaat eten.

Men heeft getest of maagtorsie opgewekt kon worden door van voer te veranderen, maar dit lukte niet. Het is van belang dat u een maagtorsie bij uw hond snel herkent. Een hond met een maagtorsie is rusteloos, zal proberen te braken zonder dat er iets terugkomt, zal veel kwijlen, jankt, heeft een opgezette buik (vooral aan zijn linkerkant, vlak achter de ribben), heeft pijn (en kan daardoor in vreemde houdingen gaan staan of liggen), wordt zwak, ademt snel, heeft een snelle hartslag en bleke slijmvliezen.

Een maagtorsie is altijd een spoedgeval! Neem dus onmiddellijk contact op met de dierenarts. Meestal zal de arts eerst proberen het gas uit de maag te laten ontsnappen door een slang in te brengen via de bek van de hond. Ook overige maaginhoud kan dan worden verwijderd.

ls de maag al helemaal gedraaid is, lukt dit vaak niet meer, omdat de maagingang dan is afgesloten;
In zo’n geval kan de dierenarts door de buikwand een holle naald in de maag brengen om op die manier het gas weg te laten stromen, en daarna proberen of de slang nu wel via de bek ingevoerd kan worden;

Als ook dit niet lukt dan moet de hond geopereerd worden. Daarbij wordt de maag dan zoveel teruggedraaid dat er via de bek alsnog een slang in de maag kan worden gebracht om gassen af te voeren en de maag te laten slinken. ls de maag zo is opgezwollen dat er geen ruimte meer is om hem te draaien, zal de maag opengesneden moeten worden.

Bij een hond die eenmaal een maagtorsie heeft gehad, is het risico op terugkeer groot, zelfs tot 80%. Dat komt onder andere doordat het hepatogastrisch ligament, dat de maag op zijn plek helpt houden, uitgerekt is.

Om terugkeer zoveel mogelijk te voorkomen kan de dierenarts de maag aan de buikwand vastzetten. Dit heet gastropexie. De kans op een nieuwe maagtorsie wordt daardoor sterk verminderd, het risico op terugkeer is na een gastropexie nog ongeveer 10%. Bij honden die vanwege hun bouw een verhoogde kans op een maagtorsie hebben, kan de maag uit voorzorg door middel van een gastropexie worden vastgezet aan de buikwand. Een goede voedingsstrategie ter voorkoming van een maagtorsie bestaat uit de volgende maatregelen:

Voer uw hond in een rustige omgeving.
Voer meerdere keren per dag: tenminste twee keer voor honden zonder verhoogd risico, bij honden die meer kans op een maagtorsie hebben kan het voer over meerdere kleine maaltijden per dag verdeeld worden.
Voer grote brokken en zet de voerbak op de grond, niet op een verhoging.
Het kan helpen om vleesvoer / blikvoer en brokken te mengen.
Voorkom activiteit 1 uur voor en 2 uur na het eten. Laat dus niet de hond uit na het eten, en geef hem ook niet zijn volle bak als hij net thuis is van een drukke wandeling.
Als u van voer wilt wisselen, kunt u het oude en het nieuwe voer mengen.

Hoe snel merk je een Maagkanteling hond?

Symptomen van maagtorsie – Je herkent een maagkanteling aan de volgende symptomen. Je hond kan proberen te poepen en braken zonder dat er iets uit komt. Heeft pijn, waardoor hij kan janken en vreemde houdingen aan kan nemen. Kwijlt meer dan normaal, heeft bleke slijmvliezen en ademt snel. TIP: Ik heb een uitgebreide online video puppycursus. Een volledige vervanging van de fysieke lessen. Lees er hier alles over.

Wat gebeurt er met je hond bij een Maagkanteling?

De symptomen van een maagtorsie bij de hond –

Een zeer harde en dikke buik, met name links is de buik hard en gespannen. Naast het kantelen van de maag, zal de maag ook enorm uitzetten. De maag vult zich met veel lucht en vloeistof. Lucht komt in de maag doordat de hond lucht inslikt bij het ontwikkelen van een maagtorsie, maar ook door fermentatie komt er veel lucht in de maag.

Loos braken. Bij een maagtorsie zet de maag enorm uit. Hierdoor ontstaat een braakprikkel en probeert de hond zijn maag te legen door middel van braken. Door het kantelen van de maag is de slokdarm echter afgesloten en kan er geen maaginhoud meer worden uitgebraakt. De hond probeert dus te braken, maar er komt geen maaginhoud naar buiten.

Snel sloom worden en in shock raken. Door het uitzetten en kantelen van de maag worden grote bloedvaten in het lichaam dichtgedrukt (onder andere de vena cava caudalis). Door het dichtdrukken van de bloedvaten ontstaan twee soorten shock: hypovolemische shock (te kort aan vocht in de bloedvaten) en obstructieve shock (afsluiting in de bloedvaten).

De vloeistof in de maag is afkomstig van maagsap uitscheiding en ophoping van vloeistof uit bloedvaten (veneuze congestie). Door de grote hoeveelheid lucht in de maag, zal de maag achter de ribboog (links) uitkomen en een holle percussietoon geven (tympanie).

Door de shock wordt de hond sloom , daarnaast worden de slijmvliezen bleek/wit met een verlengde CRT (capillary refill time), gaat het hart sneller kloppen (tachycardie), maar is de pols zwak. Bovendien kan de lichaamstemperatuur snel dalen (hypothermie).

Hartritme stoornissen. Door het afsluiten van de grote vaten ontstaat er een zuurstoftekort in bepaalde organen. Wanneer de hartspier te weinig zuurstof ontvangt (myocardiale ischemie) kunnen er hartritmestoornissen ontstaan. Bovendien kan een tekort aan kalium (hypokaliemie) zorgen voor hartritme stoornissen.

Afsterven van de maagwand. Door de kanteling van de maag, worden de bloedvaten van de maag afgesloten. De maagwand ontvangt hierdoor te weinig bloed (ischemie van de maagwand) en zal afsterven. Wanneer de maag in de juiste positie wordt teruggebracht en de doorbloeding herstelt (reperfusie), komen vrije radicalen en toxines vrij.

Hoe lang moet een hond rusten na het eten?

Geen inspanning vlak na een maaltijd – Vermijd inspanning vlak na de maaltijd. Wacht minimaal een uur na de maaltijd voor je met jouw hond gaat wandelen of rennen. Geef jouw hond liever eten nadat je met hem of haar hebt gerend, gefietst of gewandeld. Ook hiervoor geldt trouwens dat je even moet wachten tot jouw hond tot rust is gekomen voor je hem of haar voert.

Wat te doen bij maagklachten hond?

Maagklachten voorkomen bij volwassen honden – Volwassen honden hebben meer robuuste spijsverteringsstelsels dan puppy’s, maar ze kunnen nog steeds last hebben van maagklachten. Vooral grotere rashonden, zoals Duitse Herders, Duitse Doggen en Engelse Setters zijn vatbaar voor maagproblemen.

De beste manier om maagklachten bij volwassen honden te voorkomen, is het geven van een uitgebalanceerde voeding die hoogwaardige, licht verteerbare eiwitten bevat, evenals bestanddelen zoals fermenteerbare vezels die de ontwikkeling van ‘nuttige bacteriën’ bevorderen.

Etenswaren voor mensen zijn niet geschikt voor honden. Het is lastig voor hen om te verteren en het is geen volwaardige en evenwichtige voeding voor honden. Bovendien kan het maagklachten veroorzaken, met name als het voedsel veel vet bevat.

Hoe vaak komt maagtorsie voor?

Voorkomen – Een maagkanteling of maagtorsie is een ernstige aandoening waarbij de maag letterlijk gedraaid komt te liggen in de buik. Het komt gelukkig niet zo vaak voor en dan vooral bij de middelgrote tot grote hondenrassen (maar heel soms ook kleinere rassen).

Wat doet een hond met pijn?

Honden laten niet altijd duidelijk zien dat ze pijn hebben. Pijn kan als een teken van zwakte worden gezien en trekt dan negatieve aandacht van andere roofdieren of soortgenoten. Daarom zijn honden vaak geneigd pijn te verbergen, wat het voor de eigenaar niet makkelijker maakt eventuele pijn te herkennen. Toch is het belangrijk dat u pijn bij uw hond kunt herkennen, omdat er sprake kan zijn van een onderliggende ziekte.

Bovendien is pijn slecht voor het welzijn van de hond. Pijn is een onaangenaam gevoel dat aangeeft dat er lichamelijke schade is of dat die zou kunnen ontstaan. Pijn heeft normaal gesproken de functie schade te vermijden of te verminderen en genezing te stimuleren.

Maar heftige of te lang aanhoudende pijn en de lichamelijke veranderingen die hierdoor ontstaan, zijn slecht voor het welzijn van het dier en kunnen herstel juist vertragen. Er is een verschil tussen acute pijn en chronische pijn. Acute pijn ontstaat snel, wordt vaak veroorzaakt door een lichamelijke beschadiging (trauma) en heeft een waarschuwende functie voor het dier om zichzelf te beschermen.

Het is makkelijker te herkennen dan chronische pijn;
Chronische pijn duurt langer dan 3-6 maanden en gaat gepaard met minder duidelijke gedragsveranderingen;
Acute pijn die niet goed herkend en behandeld wordt kan overgaan in chronische pijn;

Hieronder wordt uitgelegd wat de signalen zijn van deze verschillende soorten pijn, zodat u thuis kunt inschatten of uw hond pijn heeft. Een verkort overzicht van mogelijke pijnsignalen vindt u achteraan dit artikel. Wanneer een hond met vage klachten naar de dierenarts wordt gebracht, kijkt deze altijd hoe snel de hartslag en ademhaling van het dier zijn.

Een verhoogde hartslag en ademhaling kunnen duiden op acute pijn, maar ook op stress of angst. Als uit verder onderzoek niet duidelijk is of er sprake is van pijn of stress, kiest een dierenarts vaak voor pijnstilling om te onderzoeken of de ademhaling en hartslag omlaaggaan.

Als dit het geval is, zal er zeker sprake zijn van pijn. Als eigenaar kunt u de hartslag lastig zelf meten, maar wanneer u merkt dat uw hond sneller ademt dan normaal moet u extra alert zijn. Dit kan duiden op pijn, maar kan ook andere oorzaken hebben (bijvoorbeeld warmte of stress).

Is de hond weer in een koele omgeving of is het moment van stress voorbij en blijft de ademhaling ook na enige tijd nog snel, neem dan contact op met uw dierenarts;
Het gedrag speelt een belangrijke rol bij het herkennen van pijn bij dieren;

Uitingen van gedrag zijn sterk afhankelijk van onder andere omgevingsfactoren. Wanneer een dier naar de dierenarts wordt gebracht, is pijnherkenning vaak nog moeilijker dan thuis. De onbekende omgeving en onbekende mensen zorgen ervoor dat een hond zijn uitingen van pijn probeert te onderdrukken.

Bovendien kan de hond bij de dierenarts last hebben van stress en angst;
Het gedrag dat daarbij hoort, lijkt op het gedrag bij pijn;
Het is belangrijk dat u gedragsveranderingen die te maken kunnen hebben met pijn al thuis, in de vertrouwde omgeving, kunt herkennen zodat u aan de dierenarts kunt vertellen wat u heeft gezien;

Het gedrag dat een hond die pijn heeft laat zien, is sterk afhankelijk van de oorzaak van de pijn. Daarnaast is de verandering in het gedrag van de hond bij acute pijn vaak anders dan bij chronische pijn. Bij acute pijn verandert het gedrag in korte tijd, wat vaak snel opvalt. De volgende gedragingen kunnen wijzen op acute of chronische pijn:

Verwijzen naar een pijnlijke plek: wanneer een hond pijn heeft op een bepaalde plek gaat hij deze plek vaak herhaaldelijk likken, bijten of krabben. Vooral bij acute pijn wordt dat veel gezien. Daarnaast probeert hij het pijnlijke (lichaams-)deel te verstoppen. Ook kan de hond janken bij aanraking van een pijnlijke plek of zelfs proberen te happen om het pijnlijke lichaamsdeel te beschermen.
Veranderde houding: honden met pijn hebben de neiging een houding aan te nemen die voor hen het minst pijnlijk is. Wanneer een hond acute buikpijn heeft, kan hij bijvoorbeeld met zijn voorpoten doorgezakt op de grond liggen, waarbij zijn kont in de lucht blijft. Dit kan een poging zijn tot verlichting van buikpijn. Honden met chronische pijn vermijden vaak bepaalde houdingen.
Veranderde interactie met mensen: honden die pijn hebben, reageren anders op mensen dan normaal. Sommige honden willen bijvoorbeeld niet meer aangeraakt worden, terwijl anderen juist aandacht opzoeken en steun zoeken. Zeker bij chronische pijn is het meest opvallende probleem doorgaans het veranderde gedrag naar mensen toe.
Gapen, uitrekken en uitschudden: honden die pijn hebben gapen minder vaak, rekken zich minder uit en ook uitschudden doen ze minder.
Verandering in beweeglijkheid: een hond met pijn kan veranderingen laten zien in de manier van voortbeweging of bewegelijkheid. Ze lopen bijvoorbeeld kreupel of lopen stijver dan voorheen. Bij chronische pijn zijn er vaak subtielere veranderingen in dagelijkse bezigheden zoals gaan meer gaan liggen, moeilijker gaan zitten en weer overeind komen of minder graag willen springen (bijvoorbeeld weigeren om de auto in te springen).
Voedsel: honden met pijn hebben soms een verminderde eetlust en kunnen zelfs afvallen.
Janken: soms kan een hond zo’n pijn hebben dat hij ervan gaat janken. Hoewel dit een voor de hand liggende uiting van pijn is, wordt dit regelmatig bestempeld als aandacht zoeken en wordt de pijn niet herkend.

Naast bovenstaande gedragingen komen de volgende gedragsveranderingen voor bij chronische pijn:

Energie: veranderingen in energieniveau, vrolijkheid, speelsheid en conditie. De hond wil bijvoorbeeld niet meer wandelen of hij wil wel spelen, maar het lijkt alsof hij geremd wordt.
Veranderingen in humeur en houding: een hond met chronische pijn kan hier een slecht humeur van krijgen. Zo wordt hij bijvoorbeeld angstig, verandert de alertheid, trekt hij zich terug, geeft hij een droevige indruk, heeft hij een verminderd zelfvertrouwen en komt onzeker over, neemt hij een ineengedoken houding aan, is hij sloom of minder sociaal.
Agressie: chronische pijn kan een oorzaak zijn van agressie. Het is belangrijk te beseffen dat chronische pijn zelden de enige oorzaak is van de agressie. Het kan agressief gedrag wel erger maken en pijn moet daarom altijd eerst uitgesloten worden wanneer er sprake is van probleemgedrag.
Signalen van ongemak: het regelmatig maken van geluiden als grommen of janken, verandering in lichamelijke verzorging, een depressieve indruk maken, veranderde reactie op mensen of andere honden (een hond kan steun gaan zoeken bij u, of zich juist gaan verstoppen of terugtrekken).
Uiterlijke veranderingen: bij langdurige chronische pijn kan de spiermassa afnemen, bijvoorbeeld doordat een lichaamsdeel niet of weinig gebruikt wordt. Ook kan door verminderde verzorging of minder eten de vacht van het dier een minder verzorgde indruk maken.
Slaapproblemen: meer of juist slechter slapen.

Elke hond heeft een bepaalde aanleg, een eigen persoonlijkheid en eigen ervaringen, waardoor elke hond andere pijnsignalen laat zien en anders reageert op pijn. Het is daarom belangrijk om altijd te vergelijken met het normale gedrag van uw hond voordat er problemen waren: wanneer het gedrag afwijkt kan er sprake zijn van pijn. Om pijnherkenning bij honden makkelijker te maken, zijn er allerlei onderzoeken gedaan naar het gebruik van schalen waarbij pijn beoordeeld wordt met een cijfer tussen de 0 en 10 of tussen de 0 en 100.

Chronische pijn is moeilijker te herkennen;
De subtiele gedragsveranderingen zijn vaak alleen herkenbaar voor de mensen die de hond door en door kennen;
Omdat bij chronische pijn het gedrag heel langzaam verandert en niet gekoppeld is aan bijvoorbeeld een verhoogde hartslag, is de herkenning van chronische pijn bijna geheel afhankelijk van pijnherkenning door u als eigenaar;

Op deze manier wordt beoordeeld of er pijn aanwezig is en zo ja hoe erg de pijn is die het dier ervaart. Een pijnschaal die thuis gebruikt kan worden door eigenaren is de ‘Canine Acute Pain Scale’ van de Colorado State University. Dit is een zogenaamde samengestelde pijnschaal waarin gedrag, houding en gedragsveranderingen samengevoegd zijn.

Deze pijnschaal is ook thuis makkelijk te gebruiken. Hierbij geven bepaalde schetsen de houding van de hond weer en kan een keuze gemaakt worden uit verschillende gedragingen die al dan niet vertoond worden.

Daaruit komt vervolgens een score tussen de 0 en 4, waarbij 4 staat voor ernstige pijn. De pijnschaal vindt u via deze link: http://www. vasg. org/pdfs/CSU_Acute_Pain_Scale_Canine. pdf. Er is veel verschil tussen honden in zowel uiterlijk als gedrag; bespreek daarom met uw dierenarts of dit meetinstrument ook voor uw dier bruikbaar is.

Soms is het moeilijk om gedrag dat te maken heeft met pijn te onderscheiden van andere gedragingen, zoals bijvoorbeeld angst of stress. Gedragingen die een hond kan laten zien als hij stress ervaart zijn bijvoorbeeld verdedigende agressie, herhaaldelijk slikken, hijgen, ontwijken, verstoppen, ijsberen, rusteloosheid, contact zoeken met een mens of andere hond, janken, kwijlen, platte oren, lage staart, voedsel weigeren en lippen likken.

How to Recognize Bloat

Verschillende van deze stresssignalen kunnen ook waargenomen worden bij een hond met pijn, zoals hijgen, rusteloosheid, ijsberen, janken of contact zoeken. Het is belangrijk om een hond die stresssignalen laat zien goed te observeren om te zien of er misschien ook sprake kan zijn van pijn.

Let bijvoorbeeld op of de hond verwijst naar een pijnlijke plek of lichaamsdeel;
Daarnaast kan de pijnervaring voor de hond verergeren wanneer hij tegelijkertijd andere stress ervaart;
Om stress te verminderen bij een hond met pijn kan de eigenaar rustig bij het dier gaan zitten, zorgen voor zo min mogelijk geluiden, honden en katten gescheiden houden en een donkere omgeving creëren;

Honden kunnen ons niet zeggen of en hoeveel pijn ze hebben. De hierboven beschreven gedragingen zijn aanwijzingen voor pijn, maar dit zijn vaak indirecte aanwijzingen. Pijn veroorzaakt stress en soms ook angst, maar ook andere oorzaken dan pijn kunnen stress en angst veroorzaken.

In overleg met uw dierenarts kan besloten worden om ook bij twijfel een diagnostische pijnbehandeling te starten en na drie tot vier weken het gedrag opnieuw te beoordelen;
Wanneer de hond duidelijke verbetering laat zien met de ingestelde pijnstilling, is het zeer aannemelijk gemaakt dat pijn inderdaad een onderliggende oorzaak van de problemen is;

Verbetert het gedrag niet, dan zijn er zeer waarschijnlijk andere oorzaken dan pijn. Het is belangrijk dat pijn bij uw hond behandeld wordt. Neem daarom contact op met de dierenarts als u denkt dat uw hond pijn heeft. Deze kan het dier onderzoeken om de oorzaak te achterhalen, maar kan bovendien pijnstillers geven die geschikt zijn voor honden.

Gebruik nooit (zonder voorafgaand overleg met uw dierenarts) pijnstillers die voor mensen bedoeld zijn, deze zijn in veel gevallen giftig voor dieren! Als u op de hoogte bent van veelvoorkomende ziektes en aandoeningen die de oorzaak kunnen zijn van pijn bij honden, kunt u sneller en makkelijker pijnsignalen bij uw hond opmerken.

Hierdoor worden pijnlijke aandoeningen eerder ontdekt zodat ze behandeld kunnen worden. De hond hoeft minder lang met een ziekte of aandoening rond te lopen en lijdt daardoor minder. Het blijft altijd belangrijk contact op te nemen met een dierenarts wanneer u pijnsignalen waarneemt.

Hieronder volgen enkele voorbeelden van ziekten die pijn veroorzaken;
Artrose bij honden is een veelvoorkomende gewrichtsaandoening en één van de belangrijkste oorzaken van chronische pijn;
Het komt regelmatig voor bij oudere honden, maar kan soms ook al vanaf jonge leeftijd optreden;

Artrose heeft effect op de meest beweeglijke gewrichten en ontwikkelt zich langzaam waardoor het moeilijk te herkennen is. Kenmerken van artrose zijn verminderde beweeglijkheid, verminderde activiteit en andere veranderingen in gedrag zoals stijfheid, kreupel lopen, tegenzin om te lopen of verminderde speelsheid.

Artrose komt vaker voor in oudere en zwaardere honden, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. Wanneer een hond één van deze veranderingen in gedrag of bewegelijkheid laat zien, kunt u het beste contact opnemen met dierenarts.

Voor oudere honden is het normaal dat ze wat stijver en minder beweeglijk worden. Het gebeurt echter regelmatig dat daarnaast ook artrose speelt die onopgemerkt blijft, waardoor de hond onnodig chronisch pijn heeft. Kanker is één van de belangrijkste doodsoorzaken bij honden.

Geschat wordt dat één op de vier honden overlijdt aan kanker. Kanker kan pijn veroorzaken. De intensiteit van kankerpijn is afhankelijk van een aantal factoren: de plek van bijvoorbeeld een tumor, de duur en het soort kanker.

Kankerpijn begint meestal als een acute milde pijn die over kan gaan in, soms ernstige, chronische pijn. Daarnaast kunnen kankerpatiënten doorbraakpijn ervaren. Dit zijn plotselinge, kortdurende aanvallen van extreme pijn die spontaan of door beweging ontstaan.

Het blijkt dat kankerpatiënten vrijwel altijd chronische pijn ervaren. Aangezien kankerpijn moeilijk te herkennen is, letten dierenartsen over het algemeen vaak op begeleidende verschijnselen die op kanker kunnen wijzen.

Een aantal voorbeelden zijn: verhoogde eetlust maar desondanks gewichtsverlies, pogingen doen om druk op de poten te verlichten, buikpijn die kan leiden tot braken of staan met een gebolde rug. Gebitsproblemen bij de hond worden vaak over het hoofd gezien en kunnen de oorzaak zijn van pijn.

Sommige honden laten niet graag hun bek openen waardoor het herkennen van een slecht gebit moeilijker wordt. Het is aan te raden honden al van jongs af aan te laten wennen aan het openen van hun bek en daarbij het gebit te inspecteren.

Als een hond last heeft van zijn gebit kan hij terughoudend zijn om dingen op te pakken, ergens op te kauwen of te slikken. Hij kan dan voedsel of speeltjes uit de mond laten vallen. Daarnaast kan een hond met gebitsproblemen last hebben van een trillende kaak, klapperende tanden of kwijlen.

Bovendien is een slechte adem vaak het gevolg van problemen met het gebit of het tandvlees. Ga bij dergelijke symptomen naar de dierenarts om het gebit te laten controleren. Zie ook het document ‘ Gebitsverzorging bij de hond ‘.

Syringomyelie is een zeer pijnlijke aandoening aan het ruggenmerg. Deze aandoening komt relatief vaak voor bij een aantal rassen, waaronder de Cavalier King Charles Spaniël , de Chihuahua en de Dwergkeeshond. Naast minder energie hebben en neerslachtig overkomen zijn de pijnsignalen die een hond met syringomyelie vertoont vrij typisch.

Erg opvallend is het aanhoudend krabben aan één kant van de schouder of nek (achter het oor) waarbij de huid vaak niet aangeraakt wordt;
Daarnaast kan de hond ook overgevoelig zijn voor aanraking aan één kant van het hoofd, de nek of de schouder;

Het beste is natuurlijk om pijnklachten zo veel mogelijk te voorkomen. Dit is helaas niet altijd mogelijk, maar sommige aandoeningen kunnen door middel van een goede verzorging van uw hond voorkomen worden of milder verlopen. Meer informatie over een goede verzorging voor een gezonde hond is te vinden in het document ” Houd uw hond gezond! “. Lichaamsfuncties

Snelle hartslag en ademhaling
Minder of niet eten; afvallen

Gedragsveranderingen:

Verwijzen naar een pijnlijke plek: bijten, krabben, likken
Janken of agressie bij aanraken van een pijnlijke plek
Rusteloosheid
Veranderde houding
Vermijden van bepaalde houdingen
Veranderde interactie met mensen; terugtrekken of juist steun vragen
Minder gapen, uitrekken en uitschudden
Verandering in beweeglijkheid; kreupel, stijf
Vermijden van bepaalde bewegingen, zoals niet willen springen, wandelen, zitten
Janken; Regelmatig grommende of jankende geluiden maken
Veranderingen in energieniveau, vrolijkheid, speelsheid en conditie
Veranderingen in humeur en houding, depressieve indruk maken
Agressie
Verandering in lichamelijke verzorging,
Veranderde reactie op mensen of andere honden
Uiterlijke veranderingen: afgenomen spiermassa, slechter uitziende vacht
Slaapproblemen

Kan een mens een Maagkanteling krijgen?

Een maagtorsie (ook wel maagkanteling of volvulus genoemd) is een acuut levensbedreigende aandoening bij dieren met een grote buikholte. Bij een maagkanteling draait de maag binnen de buikholte om zijn as, waardoor de maag afgesloten raakt van de darmen en de slokdarm.

Doordat maagbacteriën gassen blijven produceren, kan de maag opzwellen, wat acuut levensbedreigend is. Normaal gesproken zouden die gassen ontsnappen door winden en boeren. Een maagtorsie kan een reeks aan bijkomende problemen geven doordat organen en weefsels afgekneld of gekneusd worden.

Ook scheuringen en het afsterven van weefsels komen voor. Onmiddellijk ingrijpen van een dierenarts is vereist.

Hoe weet je of je hond misselijk is?

Hond misselijk symptomen Wanneer een hond misselijk is, komen diverse symptomen veel voor. Dit zijn onder andere veelvuldig smakken, gras eten, likken aan wat dan ook maar, kwijlen en overmatig slikken. Bovendien kan de eetlust achteruit gaan en hoort u misschien geluiden uit de maag en/of de keel (boeren).

Wat moet je doen als je hond blijft kokhalzen?

Hoesten komt regelmatig voor hij honden. De klachten kunnen plots ontstaan of al langere tijd aanwezig zijn. Wat kan de oorzaak zijn en wat kun je eraan doen? Wat kan de oorzaak zijn? Er zijn een aantal oorzaken voor hoesten die we regelmatig zien. Besmettelijke hondenhoest (kennelhoest) is de meest voorkomende oorzaak van plots hoesten bij de hond.

Je hond is dan meestal niet ziek en eet en drinkt nog gewoon goed. Soms zie je dat je hond dan ook veelvuldig zijn keel schraapt/kokhalst en wit slijm opgeeft. Je hond kan ook iets vast hebben zitten in zijn keel.

Als dit het geval is zie je vaak dat het hoesten heel plots ontstaat en heel heftig is. Daarnaast kunnen longproblemen (bijvoorbeeld een longontsteking, longworm of een tumor), hartproblemen, bronchitis en een probleem aan de luchtpijp de oorzaak van hoesten zijn.

Wanneer naar de dierenarts? Als je hond eenmalig hoest (bijvoorbeeld door verslikken) en verder niet ziek is dan is er geen reden om met je hond naar de dierenarts te gaan. Als je hond echter plots bijzonder heftig hoest/kokhalst, of naast het hoesten ziek oogt of benauwd is dan is het wel verstandig om je hond snel te laten onderzoeken.

Ook als je hond al langere tijd hoest en het niet vanzelf overgaat is de kans groot dat er meer aan de hand is. Wat kan er aan gedaan worden? De behandeling van het hoesten is sterk afhankelijk van de oorzaak ervan. Bepaalde aandoeningen kunnen met medicatie behandeld of ondersteund worden, zoals besmettelijke hondenhoest of bronchitis.

In een aantal gevallen is het nodig zijn om verder onderzoek te doen, zoals een röntgenfoto van de longen, echo van het hart of een scopie van de luchtwegen;
Wat kan ik zelf doen? Bij meeste oorzaken van hoesten kun je als eigenaar zelf niets doen behalve je hond op tijd laten behandelen door een dierenarts;

Wel kun je, je hond laten vaccineren tegen besmettelijke hondenhoest. In een aantal gevallen is dit verplicht, bijvoorbeeld als je hond naar een pension of kennel gaat. Maar ook als je hond veel in contact komt met anderen honden, bijvoorbeeld tijdens het wandelen of bij een uitlaatservice of oppas is het verstandig om je hond goed te laten vaccineren tegen besmettelijke hondenhoest.

We raden de vaccinatie tegen besmettelijke hondenhoest dan ook altijd aan bij pups, honden die veel in contact komen met andere honden en dieren met een verhoogd risico, bijvoorbeeld bronchitispatiëntjes.

Daarnaast kun je, je hond ondersteunen door hem of haar een borsttuigje om te doen in plaats van een halsband..

Hoe laat hond voor het laatst uitlaten?

Hoe lang mag je met een puppy wandelen? – Alhoewel een puppy vaker naar buiten moet in verband met zindelijkheidstraining, mogen zijn uitlaatrondjes nog niet te lang zijn. Zijn skelet is namelijk nog volop in ontwikkeling, te veel beweging kan daardoor gewrichtsproblemen zoals artrose opleveren voor een pup in de groei. Extra tips:

Voor de zindelijkheidstraining laat je je pup na iedere maaltijd en slaapbeurt uit;
Merk je dat hij bij een volgende ronde niet enthousiast meegaat? Kort de rondjes dan in;
Wandel in een rechte lijn en laat je kleintje nooit loslopen;
Loop over vlakke ondergronden;
Socialisatie is een belangrijk onderdeel maar pas op bij het spelen met volwassen honden; die spelen vaak te ruw voor een pup.

Wat is de beste tijd om een hond eten te geven?

Het beste moment om een hond eten te geven is na het uitlaten. Als je een hond voor het uitlaten eten geeft is er een kans dat hij last krijgt van steken tijdens de wandeling. Dit is voor je hond natuurlijk niet fijn. Daarom kun je het beste een half uur na het uitlaten je hond voeren.

Hoelang moet een hond uitbuiken?

Hier 1 x per dag eten na de lange wandeling. Kan overal op de dag zijn. Dus soms al om 9. 00 uur soms pas na 20. 00 uur en altijd moet er meteen na het eten gespeeld worden.

Hoe zie je of een hond buikpijn heeft?

Symptomen buikpijn bij de hond – Bij aanvallen van flinke buikpijn zie je vaak een aangespannen buik, opgebolde rug, poten iets te veel onder het lichaam. Soms neemt een hond met buikpijn de zo genaamde bidhouding aan: het dier houdt de kop laag, voorpoten gestrekt en de kont omhoog.

Dieren met buikpijn kunnen kreunen en katten kunnen zelfs blazen naar hun eigen buik. Bij aanraken van de buik kan het dier de buikspieren abnormaal aanspannen. Bij buikpijn zie je vaak ook verschijnselen als buikborrelen, misselijkheid (smakken, slikken, geeuwen, boeren), winderigheid of gras eten.

Sommige dieren laten het eten staan, geven over en/of hebben minder goed gevormde ontlasting / diarree. Rugpijn is soms moeilijk te onderscheiden van buikpijn.

Hoe ligt een hond met buikpijn?

Hond buikpijn symptomen – Er zijn verschillende symptomen waaraan je kunt herkennen dat je hond buikpijn heeft. Als baasje weet je natuurlijk hoe je hond zich normaal gedraagt. Wijkt het gedrag erg af van normaal? Dan is dit reden om op te letten wat er aan de hand is.

Een van de symptomen waaraan je de buikpijn van je hond kunt herkennen is een opgebolde rug;
Een onnatuurlijke houding kan voor komen doordat er pijn is ontstaan;
Ook kan de stoelgang van je hond verschillen van normaal, bijvoorbeeld doordat hij last heeft van diarree;

Daarnaast hoor je afhankelijk van de precieze kwaal ook veel geluid vanuit de buik of is je hond erg winderig. Andere mogelijke lichamelijke klachten bij buikpijn zijn bijvoorbeeld het aanhoudend braken of het laten staan van het eten. Ook kan je hond een andere ademhaling hebben dan normaal.

Het zou in dit geval bijvoorbeeld kunnen dat je hond iets ingeslikt heeft;
Naast deze lichamelijke klachten kun je het ook merken aan het gedrag van je hond;
Is hij normaal heel actief en speels maar komt hij nu niet uit zijn mand? Dan kan dit een teken zijn van pijn;

Als dit een dagje voorkomt is dit nog geen reden tot paniek, maar blijft dit langer aanhouden samen met lichamelijke klachten dan is het verstandig om naar de dierenarts te gaan.

Hoe kan een hond een Maagkanteling krijgen?

Maagtorsie, ook maagverdraaiing of maagkanteling genoemd, is een gevaarlijke aandoening bij honden die erg pijnlijk is en dodelijk kan zijn als er niet snel wordt ingegrepen. De officiële term is maagdilatatie-volvulus (MDV). Er zijn verschillende zaken die de kans op een maagtorsie beïnvloeden. Door met een aantal dingen rekening te houden kunt u de kans op een maagtorsie bij uw hond verkleinen. De maag ligt tussen de slokdarm en de dunne darm in.

De maagwand begint af te sterven, bacteriën in de darmen gaan giftige stoffen afscheiden, de nieren en lever worden aangetast en uiteindelijk overlijdt het dier;
Het is niet precies bekend waardoor een maagtorsie optreedt;

grote rassen, honden met een diepe borstkas of honden die voor hun ras erg groot zijn, lopen meer risico
reuen lopen meer risico dan teven
maagtorsie komt het meeste voor op middelbare leeftijd
honden die snel nerveus zijn, lopen meer risico
honden met ondergewicht krijgen eerder een maagtorsie