steriliseren hond wanneer?

Sterilisatie zorgt ervoor dat uw hond gezonder blijft! –

Minder kans op kwaadaardige melkkliertumoren. Onderzoek heeft uitgewezen dat een sterilisatie vóór de eerste loopsheid de kans op melkkliertumoren tot nul reduceert. Na elke loopsheid wordt de kans groter dat uw teef last krijgt van melkklierkanker. De adviesleeftijd voor sterilisatie ligt tegenwoordig dan ook tussen de 6 en 9 maanden leeftijd, dus voor de eerste loopsheid of 2-3 maanden ná de eerste loopsheid.
Uiteindelijk krijgt zo’n 25% van de ongesteriliseerde teven vroeg of laat last van of melkklierkanker, baarmoederontsteking of in het ergste geval allebei!
Sommige honden kunnen behoorlijk ziek zijn van schijnzwangerschap. Meestal nemen de verschijnselen van schijnzwangerschap per loopsheid toe. Na sterilisatie kan uw hond niet meer schijnzwanger worden. De gemiddelde levensverwachting van een jong gesteriliseerde hond neemt met ongeveer 2 jaar toe.

Hoe oud moet een teef zijn voor sterilisatie?

Voor of na de puberteit? – Er zijn twee tegengestelde stromingen over het moment waarop je een teefje het best laat steriliseren: voor of na de puberteit (die begint na de eerste loopsheid) of voor of na de eerste loopsheid? Sommige dierenartsen raden aan om de teef te laten steriliseren tussen de eerste en de tweede loopsheid. Dat verschilt van ras tot ras:

Tussen 5 en 7 maanden bij kleine rassen
Tussen 7 en 12 maanden bij middelgrote rassen
Tussen 12 en 18 maanden bij grote rassen.

Voor een reu wordt eveneens aangeraden om tot de puberteit te wachten. Een gesteriliseerde teef heeft bovendien minder kans op borsttumoren. De kosten van de castratie kunnen via het Preventiepakket van uw hondenverzekering worden vergoed of in bepaalde gevallen via het terugbetalingspercentage van uw verzekering.

Waarom 3 maanden na loopsheid steriliseren?

Toch steriliseren vóór de eerste loopsheid? – Wilt u de loopsheid van uw hond liever helemaal vermijden? Een hond kan vóór de eerste loopsheid gesteriliseerd worden (vanaf 6 maanden). Ondanks dat dit als voordeel heeft dat de kans op melkkliertumoren nóg kleiner is, wordt de kans op incontinentie dus juist groter.

Hoe lang na loopsheid steriliseren?

Wat is het beste tijdstip van de sterilisatie? – Het beste moment om de teef te steriliseren is 2 tot 3 maanden na de eerste loopsheid. Plan de operatie niet tijdens of rond de loopsheid; dan bestaat er een verhoogde kans op bloedingen tijdens de operatie.

Sterilisatie kan op elke leeftijd, maar ons advies is om dit te doen tussen de eerste en tweede loopsheid. Men zegt wel eens dat het beter is om de teef voor de operatie eerst een nestje te laten krijgen, maar dat is niet waar ! Tijdens de operatie beslist de dierenarts of de baarmoeder eveneens verwijderd moet worden.

Dit gebeurt alleen als er afwijkingen te zien zijn.

Kan een hond nog loops worden na sterilisatie?

Voordelen van sterilisatie – De loopsheid voorkomen door middel van een sterilisatie geeft een aantal voordelen:

Na de operatie kan uw teef niet meer drachtig worden en ze zal ze niet meer loops worden.
Er is geen kans meer op baarmoederontstekingen (endometritis/ pyometra). Na iedere loopsheid is de baarmoeder tijdelijk extra kwetsbaar voor ontstekingen, wat kan leiden tot een pyometra (baarmoederontsteking). Baarmoederontstekingen kunnen zeer acuut optreden en leiden tot ernstig zieke honden, soms zelfs levensbedreigend. Vaak is een spoedoperatie noodzakelijk.
De kans op melkkliertumoren vermindert. Dit voordeel geldt met name als de sterilisatie voor de eerste loopsheid plaatsvindt. Als de sterilisatie na de eerste loopsheid wordt gedaan is het risico groter. En het risico blijft groot als de sterilisatie plaatsvindt na meerdere loopsheden.
Verder is er een veel kleinere kans op het ontstaan van suikerziekte veroorzaakt door vrouwelijke hormonen.

Welke leeftijd beste steriliseren?

Heeft u er al eens over nagedacht uw hond te laten steriliseren? Maar u weet niet of u wel de juiste beslissing maakt? Of u bent bang geworden van alle indianenverhalen? Wij hebben voor u een aantal overwegingen op een rij gezet. Indien u zeker weet dat u geen nestje van uw hond wilt is sterilisatie op jonge leeftijd de beste keus.

Het allerbeste is sterilisatie vóór de eerste loopsheid dus op 6-9 maanden leeftijd of 2-3 maanden ná de eerste loopsheid;
Het zorgt voor een aangenamer en gezondere huisgenoot;
Hoewel het medisch juister is om van castratie van de teef te spreken, is sterilisatie de meest gebruikte term voor de verwijdering van de eierstokken van de teef;

Naar schatting is zo’n 30-35% van alle teefjes in Nederland gesteriliseerd.

Wat kost een sterilisatie bij een teefje?

Kosten sterilisatie hond en poes – De kosten van de sterilisatie van een hond of is vaak duurder dan de castratie. De ingreep van sterilisatie is namelijk gecompliceerder dan castratie. Ook bij sterilisatie geldt dat de behandeling per hond of kat, maar ook per dierenarts verschilt.

Is sterilisatie hond gevaarlijk?

Wat gebeurt er bij sterilisatie? Een sterilisatie is een buikoperatie die gebeurt onder algehele anaesthesie. Dit betekent dat uw hond vanaf de avond vóór de operatie niet meer mag eten (wel drinken) om complicaties tijdens de operatie te voorkomen. Hoewel de sterilisatie een ingreep is die wij zeer vaak uitvoeren, is het geen eenvoudige ingreep. Via een klein sneetje in de middellijn van de buik worden de eierstokken verwijderd.

De toestand van de baarmoeder wordt beoordeeld en indien nodig wordt deze ook verwijderd (dit gebeurt met name bij oudere teven);
Wat zijn de voordelen van sterilisatie? De loopsheid treedt niet meer op, geen bloedverlies , geen kans op ongewenste zwangerschap;

Het risico op het ontstaan van borstkanker wordt sterk gereduceerd, met name bij sterilisatie op jonge leeftijd. Geen kans meer op het ontstaan van baarmoederontsteking (60% van alle ongesteriliseerde teven krijgt op latere leeftijd borstkanker!) Veel minder kans op het ontstaan van suikerziekte (hormonen uit de eierstokken maken het dier gevoeliger hiervoor) Bij sommige teven is schijnzwangerschap een probleem dat bij iedere cyclus terugkeert.

Na sterilisatie is dit over;
Wat zijn de nadelen van sterilisatie? Een dier dat gesteriliseerd is heeft eerder aanleg voor vetzucht , overgewicht is dus een groot risico;
Uiteraard kunt u dit voorkomen door minder te voeren (tot wel 25% minder);

Dieren die gesteriliseerd zijn worden niet sloom! Wel kunnen ze door sterk overgewicht minder actief worden. Sterilisatie kan invloed hebben op het gedrag : gesteriliseerde teven worden vaak wat feller. Bij dominante teven kan dit een reden zijn af te zien van sterilisatie.

Wanneer er meerdere honden zijn in een huishouden moet de onderlinge rangorde worden meegewogen in de beslissing al dan niet te steriliseren. Bij sommige rassen(bijvoorbeeld de heidewachtel) kan sterilisatie invloed hebben op de vacht , deze kan verkleuren of pluiziger worden.

Hierdoor kan regelmatig bezoek aan een trimsalon noodzakelijk zijn. Een heel enkele keer ontstaat -door de hormonale veranderingen- op latere leeftijd urine incontinentie : er druppelt wat urine uit de vulva wanneer uw hond ligt te slapen. Dit heeft te maken met verslapping van de sluitspier van de blaas.

Deze aandoening is in het algemeen met medicatie goed te verhelpen, bovendien is de kans hierop veel kleiner dan de risico’s van baarmoederontsteking, borstkanker etc;
Er zijn rassen waarbij dit risico wel groot is! (oa de Boxer) Wanneer kan ik mijn hond laten steriliseren? Het is mogelijk uw hond op 6 maanden leeftijd te laten steriliseren;

Er zijn geen aanwijzingen dat vroeg steriliseren nadelig is voor de gezondheid en de lichamelijke ontwikkeling van uw hond. Het is wel zeker dat het preventieve effect ten aanzien van borstkanker steeds kleiner wordt naarmate de hond ouder is: dus liever in de eerste levensjaren.

Wij zijn van mening dat ingrijpen in de hormonale cyclus van de hond effect heeft op de geestelijke ontwikkeling. Daarom geven wij er de voorkeur aan het dier eerst verder te laten “rijpen”, zodat het karakter van de hond op volwassen leeftijd kan worden beoordeeld en meegenomen in de beslissing het dier al dan niet te laten steriliseren.

Sterilisatie is wat ons betreft geen “standaard” ingreep, er moet een weloverwogen beslissing aan ten grondslag liggen. Is de operatie gevaarlijk? Hoewel er op onze praktijk alles aan gedaan wordt de risico’s tot een minimum te beperken brengt een algehele narcose altijd een zeker risico met zich mee.

Daarnaast kunnen complicaties optreden als nabloeding en wondinfecties. De kans hierop is klein en nooit helemaal uit te sluiten. Onze operatie- en anaesthesie methodes zijn erop gericht deze risico’s tot een minimum te beperken.

Uiteraard mag uw hond niet aan de operatiewond likken, een speciaal jasje of een kraag kunnen helpen dit te voorkomen. Is een sterilisatie duur? De kosten van sterilisatie varieren per dierenartsenpraktijk. Dit heeft te maken met de manier van werken (veiligheid van) anaesthesie (gasnarcose!) De gebruikte hechtmaterialen, pijnbestrijding, veilige antibiotica, nazorg etcetera. Heeft u een vraag en/of opmerking over uw huisdier? Bel dan met onze praktijk, wij staan u graag te woord! 0548 – 52 12 22.

Hoe lang heeft hond pijn na sterilisatie?

Nazorg – Je hond blijft na de ingreep meestal een middag op de dierenkliniek om even bij te komen van de narcose. De meeste teven herstellen snel van een sterilisatie. Ze voelen zich al snel weer fit. Toch is het goed je hond nog een paar dagen rust te geven zodat de wond goed kan herstellen.

Na een dag of tien volgt er een wondcontrole bij de dierenarts;
Ziet de wond er rood of gezwollen uit? Komt er vocht of bloed uit? Of likt je hond overmatig aan de wond? Ga dan eerder langs bij de dierenarts en wacht niet af;

Wat verandert er na sterilisatie hond?

De meeste teefjes zullen na de sterilisatie niet van karakter veranderen. Echter door hormoonveranderingen kunnen sommige teefjes na de sterilisatie rustiger en aanhankelijker worden, maar andere juist feller en soms agressiever.

Waarom hond niet steriliseren?

Wel of niet steriliseren/castreren? De teef: Over het wel of niet steriliseren van uw hond kan geen algemeen geldend advies worden gegeven. Iedere eigenaar moet voor zijn/haar situatie en voor zijn/haar hond bepalen of steriliseren zinvol is. Eigenlijk moeten we praten over castreren, aangezien bij de operatie de eierstokken weggenomen worden en niet, zoals bij mensen, de eileider afgebonden. De voordelen:

Geen loopsheid meer en geen kans op ongewenste dekkingen en (schijn-)zwangerschap
Geen tot veel kleinere kans op het krijgen van melkklierkanker. Wordt een teefje voor de eerste loopsheid gesteriliseerd dan is de kans op het krijgen van melkkliertumoren nihil. Met elke loopsheid neemt de kans op het krijgen van melkklierkanker toe tot een kans van 23% als een hond niet voor haar vijfde levensjaar wordt gesteriliseerd.
Geen risico op het krijgen van een baarmoederontsteking. Dit zien we nog zeer regelmatig. De ontsteking kan zeer snel optreden en honden doodziek maken. Spoedbehandeling met infusen en anti-shock middelen is dan nodig en een operatie voeren we uit zodra dit verantwoord is. De kosten kunnen hoog oplopen, zeker als de dieren in de avond/nacht of in het weekend ziek worden.

De nadelen/risico’s:

Hoewel zeer minimaal, er is altijd een operatierisico. We durven het narcoserisico in onze kliniek op nihil te stellen. Ook is er een kleine kans op wondcomplicaties. Een laparoscopische sterilisatie (een sterilisatie door middel van een cameraatje in de buik) heeft ten opzichte van de traditionele methode als voordeel dat de operatie minder pijnlijk is, korter duurt en een kleinere wond nodig heeft, waardoor er geen risico is op een wondbreuk (zie ook ‘ chirurgie-laparoscopie ‘).
Bij sommige teven ontstaat urine incontinentie. Grote rassen hebben hier vaker last van dan kleine rassen. Hoewel het slechts een klein percentage (1-3%) betreft is het over het algemeen een levenslange aandoening. Meestal is de incontinentie met medicijnen goed te behandelen.
Vooral bij teven met lang -of krulhaar is er een kans op het ontstaan van een zogenaamde ‘puppy coat’. Hierbij wordt de vacht wollig en pluizig.
Er is een kans dat uw dier na de operatie gemakkelijker overgewicht krijgt. Over het algemeen kan men beter direct na de sterilisatie minder voer verstrekken.
Heel af en toe wordt een teef iets feller na sterilisatie. Dit is een risico bij toch al erg felle honden.
Er lijkt een iets grotere kans te zijn op het krijgen van bepaalde vormen van kanker, vooral bij castreren op heel jonge leeftijd. Hier wordt nog veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan.
In verband met een groter risico op skeletproblemen adviseren wij bij honden van grote hondenrassen (>25 kg) om ze pas te steriliseren als ze helemaal uitgegroeid zijn.

De reu: Ook hier geldt dat voor het wel of niet castreren van uw hond geen algemeen geldend advies kan worden gegeven. Iedere eigenaar moet voor zijn/haar situatie en voor zijn/haar hond bepalen of castreren zinvol is. Bij een castratie van de reu worden de testikels operatief verwijderd. Bij twijfel hoe een reu zal reageren op castratie is het eventueel raadzaam om het effect ervan te testen middels een chemische castratie.

Dat laatste zou bij honden grote problemen veroorzaken. We zullen kort en bondig de voor -en nadelen van steriliseren van de teef voor u op een rijtje zetten. Hierbij wordt een implantaat onder de huid ingebracht dat ruim een half jaar of een heel jaar werkt.

In deze tijd kan de eigenaar zien hoe de reu reageert op een castratie. Daarna kan een weloverwogen keuze gemaakt worden om wel of niet te castreren. De voordelen:

De reu wordt na castreren minder geprikkeld om weg te lopen op zoek naar een loops teefje. Meestal zijn reuen ook wat minder actief met het markeren (kleine plasjes doen) tijdens de wandeling en zijn ze minder snel geneigd om de confrontatie op te zoeken met andere honden. Ze worden vaak ‘zachter’ van karakter.
Het lekken van pussige vloeistof uit de voorhuid stopt in verreweg de meeste gevallen.
De kans op het verkrijgen van goedaardige prostaatvergrotingen op latere leeftijd is nihil. Zo’n prostaatvergroting geeft vaak klachten waarvoor een behandeling ingesteld moet worden.

De nadelen:

Net als bij een sterilisatie kan een reu na castratie gemakkelijker overgewicht ontwikkelen. Ons advies is om direct na de castratie 15% minder voer te geven.

Om een weloverwogen beslissing te maken willen wij u graag adviseren. Per ras en hond verschilt dat advies. Er zijn daarnaast andere mogelijkheden om uw hond (tijdelijk) onvruchtbaar te maken. Voor advies van een dierenarts kunt u ons altijd bellen op het telefonisch spreekuur, van maandag-vrijdag tussen 13. 30 en 14. 00u. U krijgt dan (gratis) een dierenarts aan de lijn.

Waarom een teefje steriliseren?

Sterilisatie zorgt ervoor dat uw hond gezonder blijft! –

Minder kans op kwaadaardige melkkliertumoren. Onderzoek heeft uitgewezen dat een sterilisatie vóór de eerste loopsheid de kans op melkkliertumoren tot nul reduceert. Na elke loopsheid wordt de kans groter dat uw teef last krijgt van melkklierkanker. De adviesleeftijd voor sterilisatie ligt tegenwoordig dan ook tussen de 6 en 9 maanden, dus voor de eerste loopsheid of 2-3 maanden ná de eerste loopsheid.
Uiteindelijk krijgt zo’n 25% van de ongesteriliseerde teven vroeg of laat last van of melkklierkanker of baarmoederontsteking of in het ergste geval allebei!
Sommige honden kunnen behoorlijk ziek zijn van schijnzwangerschap. Meestal nemen de verschijnselen van schijnzwangerschap per loopsheid toe. Na sterilisatie kan uw hond niet meer schijnzwanger worden. De gemiddelde levensverwachting van een jong gesteriliseerde hond neemt met ongeveer 2 jaar toe.

Hoeveel wandelen na sterilisatie hond?

De leeftijd waarop uw hond kan worden gesteriliseerd is van een aantal factoren afhankelijk. Voor de meeste honden die minder dan 20 kg wegen is het advies te steriliseren vóór de eerste loopsheid. Weegt uw hond meer dan 20 kg of indien uw hond een groter risico loopt op incontinentie (specifieke rassen), is het advies uw hond 3 maanden na de eerste loopsheid te steriliseren. Voordelen sterilisatie:

Afname van de kans op baarmoederontsteking en melkklier tumoren op latere leeftijd.
Onvruchtbaarheid / geen ongewenste dracht en/of schijndracht.
Geen kans op suikerziekte veroorzaakt door hormonen

Nadelen sterilisatie:

Kans op karakterverandering teef
Vachtverandering
Iets grotere kans op urine incontinentie op latere leeftijd (3-5% of minder)
Gevoeliger voor overgewicht

Minder baarmoederontsteking en melkkliertumoren Honden die op vroege leeftijd worden gesteriliseerd hebben aanzienlijk minder kans op melkkliertumoren. Dit heeft te maken met de invloed van de hormonen. Bij iedere cyclus die de hond doormaakt, wordt de kans op problemen op latere leeftijd groter. Bij sterilisatie vóór de eerste loopsheid is de kans op kwaadaardige melkkliertumoren op latere leeftijd bijna 0%.

Voor een advies op maat adviseren we u contact op te nemen met de praktijk. Na de sterilisatie is uw teef direct onvruchtbaar. Met elke cyclus die de hond doormaakt, stijgt deze kans. Voor kleine hondjes raden wij daarom altijd aan om vóór de eerste loopsheid te steriliseren.

Bij grote honden wordt het risico op incontinentie wat groter als deze honden voor de eerste loopsheid worden gesteriliseerd. Daarom raden we bij grote honden aan om deze te steriliseren vóór de tweede loopsheid. Baarmoederontstekingen krijgen teven onder invloed van hormonen.

Na een sterilisatie is de kans op een baarmoederontsteking dus nihil, ongeacht de leeftijd waarop uw hond word gesteriliseerd. Wij raden daarom aan om ook op latere leeftijd uw hond alsnog te steriliseren.

Onvruchtbaarheid en loopsheid en schijnzwangerschap blijven weg. Doordat de eierstokken en een klein deel van de baarmoeder worden verwijderd, wordt de teef onvruchtbaar en blijft ook de loopsheid weg. Dit betekent dus ook dat het bloedverlies hiermee weg is.

Dit is een fijne bijkomstigheid voor de eigenaar;
Naast de loopsheid die niet meer optreedt, is er ook geen kans meer op schijnzwangerschap;
Dit krijgen ze namelijk ook onder invloed van de geslachtshormonen;

Een schijnzwangerschap houdt in dat het lichaam van de hond denkt dat het zwanger is, terwijl dit niet het geval is. Ze kunnen wat slomer zijn, melk geven, slecht eten, opgezette tepels en nesteldrang hebben. Houd uw hond goed in de gaten als ze schijndrachtig zijn.

Schijndracht geeft namelijk een vergrote kans op baarmoeder ontsteking. Twijfelt u, neem dan altijd contact met ons op! De normale temperatuur van een hond is tussen de 38 en 39 graden. Bij een baarmoederontsteking krijgen ze vaak koorts.

Als de temperatuur van uw hond verhoogd, is het belangrijk om contact met ons op te nemen. Geen suikerziekte veroorzaakt door hormonen Gedurende 2 maanden na de loopsheid produceren de eierstokken het hormoon progesteron. Dit hormoon zorgt er normaliter voor dat een eventuele dracht in stand wordt gehouden.

Progesteron zorgt echter ook voor een verhoogde productie van groeihormoon. Deze zorgt er weer voor dat de cellen in het lichaam minder gevoelig worden voor insuline. Als een hond in de periode na de loopsheid suikerziekte ontwikkeld, is het advies om zo snel mogelijk te steriliseren.

Met het steriliseren verwijderen we de eierstokken en daarmee de progesteronproductie, waardoor de suikerziekte nog kan verdwijnen. Kans op karakterveranderingen teef Door sterilisatie wordt het vrouwelijke hormoon oestrogeen (uit de eierstokken) weggenomen, en krijgt de (kleine) hoeveelheid testosteron, die ieder vrouwelijk dier ook produceert, relatief de overhand.

Een fel dominant teefje wordt door sterilisatie juist ‘mannelijker’ en feller;
Steriliseren om het karakter te verzachten is bij de teef daarom niet zinvol;
Het gebeurt niet bij alle teven maar het komt zeker voor;

Vachtverandering Bij sommige honden kan na een sterilisatie de vacht veranderen. Over het algemeen wordt de vacht dan dikker en krulleriger. Het gebeurt niet vaak maar kan wel voorkomen. Soms is na een vacht verandering een andere vachtverzorging nodig, dit kan het beste besproken worden met een trimster.

Iets grotere kans op urine incontinentie op latere leeftijd (3-5 %) Dit geldt vooral voor teven van grote rassen, te zware dieren en rassen waarbij (voorheen) de staart werd gecoupeerd;
Eventuele urine-incontinentie is echter niet levensbedreigend en heel goed met medicijnen te behandelen, in tegenstelling tot een baarmoederontsteking of melkkliertumoren;

In de afweging wél of niet steriliseren i. de mogelijke gevolgen is ons advies daarom: wél steriliseren. Gevoeliger voor overgewicht De stofwisseling verandert na sterilisatie, waardoor de teef van dezelfde hoeveelheid voer aanmerkelijk dikker kan worden.

Dit is gemakkelijk te voorkomen door na de sterilisatie wat minder voer te gaan geven, of evt. op speciaal dieetvoer over te stappen. Het is dus niet zo dat ze door de sterilisatie dikker worden. Het is het voer wat ze daarna krijgen wat ze dikker maakt.

Als u op het voer blijft staan wat u al gaf voor de sterilisatie raden wij aan om 15-20 % van het voer af te halen. Hiermee wordt voorkomen dat de hond dikker gaat worden. Uw hond is bij ons geopereerd. Hier volgen een aantal adviezen voor de eerste paar dagen.

Heeft u toch nog vragen dan mag u natuurlijk altijd bellen. Uitlaten : De dag dat u uw hond ophaalt, kan zij nog wat suf zijn van de anesthesie. hierdoor kan haar reactie vertraagd zijn. Laat haar daarom de eerste uren even kort uit, maak geen lange wandelingen.

Na de operatie adviseren wij u uw hond de eerste 10 dagen aangelijnd uit te laten. Beweging : Om te zorgen dat de hechtingen niet onder druk komen te staan, mag de hond de eerste 10 dagen niet springen (bijvoorbeeld naar een bal of op de bank), geen trappen lopen en niet zwemmen.

Vruchtbaarheid : Teven zijn na de sterilisatie direct onvruchtbaar;
Eten en drinken : De hond mag bij thuiskomst alles weer eten en drinken;
Het geeft niet als uw hond de dag van de operatie nog niet wil eten;

Het kan namelijk zijn dat uw hond nog wat misselijk is van de narcose. De volgende dag moet ze wel weer gaan eten. Het kan zijn dat uw hond wat in gewicht aankomt. Dit komt doordat de stofwisseling op een lager niveau is komen te liggen. U kunt dit voorkomen door ongeveer 15-20% minder te voeren dan voorheen.

De wond en hechtingen : De hechtingen lossen vanzelf op en dit duurt ongeveer een maand. De wond wordt onderhuids gehecht zodat zo min mogelijk hechtmateriaal aan de buitenkant zichtbaar is. Hierdoor geneest de wond mooier en heeft uw dier minder de neiging de hechtingen eruit te likken.

Uw hond mag de wond schoonlikken, maar ze mag er niet continue aan knagen of bijten. In dat geval kunt u een kraag ophalen of uw hond een T-shirt aantrekken. U hoeft niets aan de wond te doen, juist door zalf op de wond te smeren, wordt de drang om dit er af te likken groter.

Als de huid rondom de wond erg geïrriteerd is (door het scheren en wassen) kunt u daar wat vette zalf zoals purol of vaseline opsmeren;
Controle : We willen na 10 dagen graag de wond controleren om te zien of alles goed is gegaan;

Hier zijn geen extra kosten aan verbonden. Wanneer u ons moet bellen: Zodra u denkt dat er iets niet goed gaat of u het niet vertrouwt. Bij bloedverlies. Als uw hond voortdurend aan de wond zit. Bij herhaaldelijk braken. Niet willen drinken. Bij algeheel ziek zijn. Bij twijfel altijd bellen!.

Welke leeftijd wordt een hond rustiger?

Conclusie – Een puppy of jonge hond vol met energie die heel erg druk doet kan soms iets teveel van het goede zijn. Zelfs voor de meest toegewijde hondenliefhebbers. Het belangrijkste om in gedachte te houden is dat een actieve hond een gezonde hond is.

Dat is in ieder geval een mooi gegeven. Routine, training, voldoende beweging en de hond mentaal uitdagen zijn allemaal dingen die je door de drukke periode van je jonge hond kunnen krijgen. Uiteindelijk zal jouw hond rustiger worden.

Wanneer dit moment is verschilt enorm per hond. Zo kan het zijn dat je hond al iets rustiger wordt bij een leeftijd tussen de 6 en 9 maanden. Wanneer je hond volwassen is, dit is tussen de 1 en 2 jaar, zie je vaak dat de grote hoeveelheid puppy energie is verdwenen..

Waarom wordt hond dikker na sterilisatie?

Na de castratie of sterilisatie heeft uw hond dus veel minder energie nodig. Als u na de operatie dezelfde hoeveelheid voeding blijft geven als voor de operatie, dan krijgt uw hond veel meer energie binnen dan nodig is. Alle extra energie wordt gebruikt voor vetopslag, wat uw hond dikker en dikker zal maken.

Kan een hond veranderen na sterilisatie?

Is sterilisatie hond gevaarlijk?

Helpt een castratie bij probleemgedrag?

De toestand van de baarmoeder wordt beoordeeld en indien nodig wordt deze ook verwijderd (dit gebeurt met name bij oudere teven). Wat zijn de voordelen van sterilisatie? De loopsheid treedt niet meer op, geen bloedverlies , geen kans op ongewenste zwangerschap.

Na sterilisatie is dit over. Wat zijn de nadelen van sterilisatie? Een dier dat gesteriliseerd is heeft eerder aanleg voor vetzucht , overgewicht is dus een groot risico. Uiteraard kunt u dit voorkomen door minder te voeren (tot wel 25% minder).

Wanneer er meerdere honden zijn in een huishouden moet de onderlinge rangorde worden meegewogen in de beslissing al dan niet te steriliseren;
Bij sommige rassen(bijvoorbeeld de heidewachtel) kan sterilisatie invloed hebben op de vacht , deze kan verkleuren of pluiziger worden;

Deze aandoening is in het algemeen met medicatie goed te verhelpen, bovendien is de kans hierop veel kleiner dan de risico’s van baarmoederontsteking, borstkanker etc. Er zijn rassen waarbij dit risico wel groot is! (oa de Boxer) Wanneer kan ik mijn hond laten steriliseren? Het is mogelijk uw hond op 6 maanden leeftijd te laten steriliseren.

Wij zijn van mening dat ingrijpen in de hormonale cyclus van de hond effect heeft op de geestelijke ontwikkeling. Daarom geven wij er de voorkeur aan het dier eerst verder te laten “rijpen”, zodat het karakter van de hond op volwassen leeftijd kan worden beoordeeld en meegenomen in de beslissing het dier al dan niet te laten steriliseren.

Hoe lang duurt een sterilisatie teef?

Hoe verloopt de operatie? – Als een dier helemaal onder narcose is, wordt ze voorbereid voor de operatie. Dit houdt in dat ze op haar rug gedraaid wordt, daarna wordt ze geschoren en gewassen. Als laatste wordt de huid gedesinfecteerd. Als ze helemaal klaar is voor de operatie wordt ze naar de operatiekamer gebracht.

De daadwerkelijke sterilisatie (dus eigenlijk een castratie) is een operatie van ongeveer 20 minuten. In de buikwand wordt een sneetje gemaakt van 3-5 cm (afhankelijk van de grootte van de hond). Via dit gaatje worden de eierstokken verwijderd uit de buik.

Ook wordt de baarmoeder goed gecontroleerd. Als de baarmoeder niet afwijkend is wordt deze in de buik gelaten. Als er afwijkingen zijn wordt de hele baarmoeder verwijderd. Hiervoor kan het zijn dat de snee iets groter gemaakt moet worden. De buikwand, de onderhuid en de huid worden in 3 lagen gehecht.

Hoe lang is een klein hondje loops?

Met ‘loopsheid’ wordt de periode aangeduid waarin het lichaam van de teef zich voorbereidt om gedekt te kunnen worden. De hormoonspiegels veranderen, waardoor er lichamelijke veranderingen en ook gedragsveranderingen ontstaan. Een teef wordt meestal twee keer per jaar loops, hoewel er rassen zijn waarbij dit maar eens per jaar gebeurt (zoals de Basenji en wolfshonden). De periode van loopsheid duurt gemiddeld ongeveer drie weken.

Tijdens die drie weken is de teef maar enkele dagen echt vruchtbaar; het is echter niet zo eenvoudig om zeker te weten welke dagen dat zijn. De eerste loopsheid treedt op als het teefje in de puberteit is gekomen.

Dit is voor kleinere rassen meestal op een leeftijd tussen zes en tien maanden, voor grotere rassen tussen tien en zestien maanden en voor sommige hele grote rassen soms nog ietsje later. Als een teefje op een leeftijd van twee jaar nog niet loops is geweest, is dat een reden om naar de dierenarts te gaan.

Teefjes kennen geen menopauze zoals de mens. Ze blijven hun hele leven hun cyclus houden en worden dus ook nog op hoge leeftijd loops. Wel neemt de vruchtbaarheid af met de jaren. De cyclus die de teef doormaakt bestaat uit vier fasen.

Hoe lang elke fase precies duurt kan per ras, per teef en ook per cyclus verschillen. De eerste twee fasen, pro-oestrus en oestrus, worden samen vaak de ‘loopsheid’ genoemd. Pro-oestrus : Dit is een voorbereiding op de vruchtbare periode. Deze fase duurt een paar dagen tot twee weken lang.

De vulva (de uitwendige geslachtsdelen) begint op te zwellen, de teef krijgt bloederige afscheiding en gedraagt zich vaak onrustig;
Ze is nog niet bereid om te paren;
Oestrus : Dit is de eigenlijke ‘loopsheid’: de periode waarin de eisprong plaatsvindt en de teef dus vruchtbaar is;

Dit duurt zo’n vier tot vijftien dagen. De afscheiding neemt af en de teef is nu wel bereid om te paren. Ze gaat hiervoor staan met haar staart opzij. Behalve voor reuen kan de teef nu ook interessant ruiken voor andere teven. Metoestrus (of post-oestrus) : De teef staat nu geen dekking meer toe.

Dit is de periode dat de teef drachtig is als zij gedekt is;
Als ze niet gedekt is, is de teef schijndrachtig (schijnzwanger);
Het lichaam keert dan in deze periode langzaam weer terug naar de rusttoestand;

Dit duurt zo’n zes tot tien weken. Anoestrus : Dit is de periode van rust. Dit duurt gemiddeld ongeveer 100 tot 140 dagen. Bij grote rassen kan dit langer duren. Een uitzondering daarop is de Duitse Herder die juist een korte periode van anoestrus heeft. De loopsheid is te herkennen aan uiterlijke kenmerken en aan het gedrag van de teef.

Het is niet bij elke teef even duidelijk te zien wanneer de loopsheid begonnen is. De vulva zwelt op en de teef verliest bloederige afscheiding. Bij de ene teef is dit echter duidelijker merkbaar dan bij de andere.

Sommige teefjes zijn heel schoon en wassen het bloed steeds weg, waardoor u het misschien niet opmerkt, andere doen dit niet waardoor de loopsheid u sneller opvalt. De teef is vaak meer afgeleid, onrustig en soms humeurig. De teef ruikt nu erg aantrekkelijk voor reuen, die haar zullen proberen te benaderen.

Veel aandacht van andere honden kan voor u dus een teken zijn dat u op moet gaan letten! Eerst zal ze hen nog wegjagen, later wil ze paren;
Ze zal ook wat vaker plassen om haar geur te verspreiden;
Als uw teefje loops begint te worden, is er een aantal praktische zaken om rekening mee te houden;

Uw teefje kan afgeleid en onrustig zijn doordat ze last heeft van haar hormonen. Dit is dus niet de periode om een lastige training te beginnen of hoge eisen aan haar te stellen. Prestaties in sport en training zullen minder zijn en bovendien mag u vaak niet deelnemen aan wedstrijden.

Natuurlijk moet u ook in deze periode geen gedrag toestaan dat u anders ook niet wilt zien, maar overvraag haar in deze periode niet;
Dat loopt alleen maar uit op frustratie;
Houd uw teefje aan de lijn! Het is moeilijk om te bepalen wat precies de vruchtbare dagen zijn, en om te voorkomen dat ze gedekt wordt, kunt u haar nu niet los laten lopen;

Bovendien is er een risico dat zij wegloopt en veel minder goed luistert dan anders. Loop niet met uw loopse teef door een losloopgebied. Reuen ruiken al van heel ver dat zij loops is en zullen op haar afkomen. En ook al zijn zij normaal gesproken gehoorzaam en goed opgevoed, de werking van hormonen is zo sterk dat hun eigenaar ze vaak niet terug zal kunnen roepen.

Voorkom dus situaties waarbij uw teefje belaagd wordt door aanbidders en u uw best moet doen om de reuen van haar lijf te houden;
Om deze reden kan het ook handiger zijn om de uitlaattijd van uw hond wat aan te passen en op minder drukke tijden, in minder drukke gebieden te lopen;

Verschoon regelmatig de dekens uit de hondenmand. Als uw teefje veel last heeft van afscheiding kan het prettig zijn om een loopsheidbroekje te kopen. Dit kan worden aangetrokken als de teef binnenshuis is, waarmee u vlekken op vloer en bekleding voorkomt.

Denk echter niet dat een broekje uw teef beschermt tegen een ongewenste dekking! Schijndracht is een natuurlijk verschijnsel;
Dit kan in de natuur gunstig zijn, omdat de niet gedekte teven zo kunnen helpen bij het opvoeden en zogen van de jongen in hun groep;

Hormonaal gezien is elke teef na de loopsheid ‘schijndrachtig’, omdat de hormoonspiegels die tijdens de loopsheid omhoog zijn gegaan, langzaam weer moeten worden afgebouwd. Vaak merkt de eigenaar daar niets van. Bij sommige teven zijn de symptomen echter sterk en lijken op een echte dracht.

De teef kan dan ander gedrag gaan vertonen: speeltjes verzamelen en bezitterig zijn (soms zelfs agressief omdat ze haar ‘pups’ wil verdedigen), erg aanhankelijk of juist humeurig zijn, een nest willen maken, janken, weinig energie hebben, depressief gedrag, minder goed eten en soms minder drinken.

Soms gaat de teef melk produceren, en doordat zij de melkklieren likt, houdt zij dit zelf in stand. De buik is vaak wat opgezwollen. Meestal gaat een schijndracht vanzelf weer over en heeft de teef er niet al te veel last van, maar soms kan ze zich slecht voelen, duurt het erg lang en blijft ze melk geven.