Wanneer word een hond loops?

wanneer word een hond loops

Wanneer wordt mijn teef loops? – De eerste loopsheid vindt plaats als de teef in de puberteit komt. Bij de kleinere rassen is dit rond de 6 en 10 maanden leeftijd en bij grotere rassen tussen de 10 en 16 maanden leeftijd. Bij zeer grote rassen zoals de Sint Bernard kan het zelfs zo zijn dat de eerste loopsheid pas op tweejarige leeftijd plaatsvindt.

De meeste teefjes worden gemiddeld 2 keer per jaar loops maar er zijn een aantal rassen (zoals de Basenji en wolfshonden) die maar 1x per jaar loops worden. Teefjes blijven hun hele leven loops worden, ze gaan dus niet ‘in de overgang’ zoals bij mensen gebeurt.

Wel is het zo dat de vruchtbaarheid met de jaren afneemt.

Wat zijn de eerste tekenen van loopsheid?

Hoe weet ik of mijn hond loops is?

Hoe kan je loopsheid herkennen? – De eerste signalen van loopsheid zijn meestal dat de teef onrustig wordt. Ze kan ook wat humeurig zijn en minder goed luisteren. Daarna begint de vulva op te zwellen en wordt roder. Dit zijn de uitwendige geslachtsdelen  De teef verliest ook wat bloederige afscheiding.

Dit is niet altijd duidelijk zichtbaar. Bij sommige teefjes kan het bloedverlies heel beperkt zijn of ze houden zich zelf heel goed schoon. Dit is de voorbereidingsfase op de vruchtbare periode en deze duurt 1 tot 1,5 week.

De teef is nu nog niet vruchtbaar en heeft ook totaal geen interesse in reuen. Maar reuen inmiddels wel in haar.

Hoe lang is een hond loops de eerste keer?

Met ‘loopsheid’ wordt de periode aangeduid waarin het lichaam van de teef zich voorbereidt om gedekt te kunnen worden. De hormoonspiegels veranderen, waardoor er lichamelijke veranderingen en ook gedragsveranderingen ontstaan. Een teef wordt meestal twee keer per jaar loops, hoewel er rassen zijn waarbij dit maar eens per jaar gebeurt (zoals de Basenji en wolfshonden). De periode van loopsheid duurt gemiddeld ongeveer drie weken.

Tijdens die drie weken is de teef maar enkele dagen echt vruchtbaar; het is echter niet zo eenvoudig om zeker te weten welke dagen dat zijn. De eerste loopsheid treedt op als het teefje in de puberteit is gekomen.

Dit is voor kleinere rassen meestal op een leeftijd tussen zes en tien maanden, voor grotere rassen tussen tien en zestien maanden en voor sommige hele grote rassen soms nog ietsje later. Als een teefje op een leeftijd van twee jaar nog niet loops is geweest, is dat een reden om naar de dierenarts te gaan.

  1. Teefjes kennen geen menopauze zoals de mens;
  2. Ze blijven hun hele leven hun cyclus houden en worden dus ook nog op hoge leeftijd loops;
  3. Wel neemt de vruchtbaarheid af met de jaren;
  4. De cyclus die de teef doormaakt bestaat uit vier fasen;

Hoe lang elke fase precies duurt kan per ras, per teef en ook per cyclus verschillen. De eerste twee fasen, pro-oestrus en oestrus, worden samen vaak de ‘loopsheid’ genoemd. Pro-oestrus : Dit is een voorbereiding op de vruchtbare periode. Deze fase duurt een paar dagen tot twee weken lang.

De vulva (de uitwendige geslachtsdelen) begint op te zwellen, de teef krijgt bloederige afscheiding en gedraagt zich vaak onrustig. Ze is nog niet bereid om te paren. Oestrus : Dit is de eigenlijke ‘loopsheid’: de periode waarin de eisprong plaatsvindt en de teef dus vruchtbaar is.

Dit duurt zo’n vier tot vijftien dagen. De afscheiding neemt af en de teef is nu wel bereid om te paren. Ze gaat hiervoor staan met haar staart opzij. Behalve voor reuen kan de teef nu ook interessant ruiken voor andere teven. Metoestrus (of post-oestrus) : De teef staat nu geen dekking meer toe.

Dit is de periode dat de teef drachtig is als zij gedekt is. Als ze niet gedekt is, is de teef schijndrachtig (schijnzwanger). Het lichaam keert dan in deze periode langzaam weer terug naar de rusttoestand.

Dit duurt zo’n zes tot tien weken. Anoestrus : Dit is de periode van rust. Dit duurt gemiddeld ongeveer 100 tot 140 dagen. Bij grote rassen kan dit langer duren. Een uitzondering daarop is de Duitse Herder die juist een korte periode van anoestrus heeft. De loopsheid is te herkennen aan uiterlijke kenmerken en aan het gedrag van de teef.

Het is niet bij elke teef even duidelijk te zien wanneer de loopsheid begonnen is. De vulva zwelt op en de teef verliest bloederige afscheiding. Bij de ene teef is dit echter duidelijker merkbaar dan bij de andere.

Sommige teefjes zijn heel schoon en wassen het bloed steeds weg, waardoor u het misschien niet opmerkt, andere doen dit niet waardoor de loopsheid u sneller opvalt. De teef is vaak meer afgeleid, onrustig en soms humeurig. De teef ruikt nu erg aantrekkelijk voor reuen, die haar zullen proberen te benaderen.

  1. Veel aandacht van andere honden kan voor u dus een teken zijn dat u op moet gaan letten! Eerst zal ze hen nog wegjagen, later wil ze paren;
  2. Ze zal ook wat vaker plassen om haar geur te verspreiden;
  3. Als uw teefje loops begint te worden, is er een aantal praktische zaken om rekening mee te houden;

Uw teefje kan afgeleid en onrustig zijn doordat ze last heeft van haar hormonen. Dit is dus niet de periode om een lastige training te beginnen of hoge eisen aan haar te stellen. Prestaties in sport en training zullen minder zijn en bovendien mag u vaak niet deelnemen aan wedstrijden.

  1. Natuurlijk moet u ook in deze periode geen gedrag toestaan dat u anders ook niet wilt zien, maar overvraag haar in deze periode niet;
  2. Dat loopt alleen maar uit op frustratie;
  3. Houd uw teefje aan de lijn! Het is moeilijk om te bepalen wat precies de vruchtbare dagen zijn, en om te voorkomen dat ze gedekt wordt, kunt u haar nu niet los laten lopen;

Bovendien is er een risico dat zij wegloopt en veel minder goed luistert dan anders. Loop niet met uw loopse teef door een losloopgebied. Reuen ruiken al van heel ver dat zij loops is en zullen op haar afkomen. En ook al zijn zij normaal gesproken gehoorzaam en goed opgevoed, de werking van hormonen is zo sterk dat hun eigenaar ze vaak niet terug zal kunnen roepen.

Voorkom dus situaties waarbij uw teefje belaagd wordt door aanbidders en u uw best moet doen om de reuen van haar lijf te houden. Om deze reden kan het ook handiger zijn om de uitlaattijd van uw hond wat aan te passen en op minder drukke tijden, in minder drukke gebieden te lopen.

Verschoon regelmatig de dekens uit de hondenmand. Als uw teefje veel last heeft van afscheiding kan het prettig zijn om een loopsheidbroekje te kopen. Dit kan worden aangetrokken als de teef binnenshuis is, waarmee u vlekken op vloer en bekleding voorkomt.

Denk echter niet dat een broekje uw teef beschermt tegen een ongewenste dekking! Schijndracht is een natuurlijk verschijnsel. Dit kan in de natuur gunstig zijn, omdat de niet gedekte teven zo kunnen helpen bij het opvoeden en zogen van de jongen in hun groep.

Hormonaal gezien is elke teef na de loopsheid ‘schijndrachtig’, omdat de hormoonspiegels die tijdens de loopsheid omhoog zijn gegaan, langzaam weer moeten worden afgebouwd. Vaak merkt de eigenaar daar niets van. Bij sommige teven zijn de symptomen echter sterk en lijken op een echte dracht.

De teef kan dan ander gedrag gaan vertonen: speeltjes verzamelen en bezitterig zijn (soms zelfs agressief omdat ze haar ‘pups’ wil verdedigen), erg aanhankelijk of juist humeurig zijn, een nest willen maken, janken, weinig energie hebben, depressief gedrag, minder goed eten en soms minder drinken.

Soms gaat de teef melk produceren, en doordat zij de melkklieren likt, houdt zij dit zelf in stand. De buik is vaak wat opgezwollen. Meestal gaat een schijndracht vanzelf weer over en heeft de teef er niet al te veel last van, maar soms kan ze zich slecht voelen, duurt het erg lang en blijft ze melk geven.

See also:  Wat Is Een Makkelijke Hond?

Hoe lang blijft een loopse hond bloeden?

Pro-oestus –

Het begin van de pro-oestus kan men over het algemeen precies vaststellen. Dit gaat namelijk gepaard met duidelijk zichtbare veranderingen van het teefje. De hond heeft een opgezwollen vulva en verliest een bloederige afscheiding. Deze fase duurt over het algemeen negen dagen. Het kan echter afwijken en tussen de drie en 17 dagen duren.

  1. Ook de hoeveelheid bloederige afscheiding is per hond verschillend;
  2. Terwijl het bij de ene hond nauwelijks opvalt, moeten sommige hondenbezitters vrezen voor bloederige vlekken op hun tapijt;
  3. Een ander teken dat de pro-oestus begonnen is, is de toegenomen interesse van reutjes;

Vaak kunnen ze niet van het teefje afblijven. Hoewel het vrouwtje nu nog niet vruchtbaar is, verspreidt ze een ‘verleidelijke’ geur. Ze wijst de versierpogingen van haar mannelijke aanbidders in deze fase meestal af. Ze blaft, wijkt uit of laat haar tanden zien als een mannetje interesse toont.

  • .

    Welke leeftijd loops?

    Wanneer wordt mijn teef loops? – De eerste loopsheid vindt plaats als de teef in de puberteit komt. Bij de kleinere rassen is dit rond de 6 en 10 maanden leeftijd en bij grotere rassen tussen de 10 en 16 maanden leeftijd. Bij zeer grote rassen zoals de Sint Bernard kan het zelfs zo zijn dat de eerste loopsheid pas op tweejarige leeftijd plaatsvindt.

    De meeste teefjes worden gemiddeld 2 keer per jaar loops maar er zijn een aantal rassen (zoals de Basenji en wolfshonden) die maar 1x per jaar loops worden. Teefjes blijven hun hele leven loops worden, ze gaan dus niet ‘in de overgang’ zoals bij mensen gebeurt.

    Wel is het zo dat de vruchtbaarheid met de jaren afneemt.

    Kan een hond loops zijn zonder bloedverlies?

    Wat merkt u van loopsheid? – Tijdens de loopsheid kunnen de volgende symptomen optreden:

    • De vulva kan gaan opzwellen en wat roder worden.
    • Uw teef kan uitvloeiing uit de vulva krijgen, dit kan bloederig zijn en kan naar ijzer ruiken. Belangrijk is dat deze uitvloeiing eigenlijk nooit mag gaan stinken.
    • Vaak is de eetlust wat minder tijdens de loopsheid.
    • Uw teef kan wat kleinere plasjes gaan doen.
    • Door specifieke geuren (feromonen) kan ze ook reuen aantrekken, soms worden loopse teven zelfs achtervolgd door reuen.

    Niet alle teven vertonen alle bovenstaande symptomen. Het kan dus zeker zo zijn dat uw hond geen uitvloeiing of zwelling van de vulva laat zien, maar alleen een verhoogde aantrekkelijkheid voor honden. Dit wordt een stille loopsheid genoemd en is dan ook veel lastiger te herkennen voor u.

    Wat is stille loopsheid?

    Stille loopsheid – Wanneer de teef geen duidelijke loopsheidverschijnselen vertoont, wordt gesproken van een stille loopsheid. Het grootste probleem is dat de eigenaar niet tijdig opmerkt dat de teef loops is, omdat ze geen bloederige uitvloeiing vertoont, hoogstens een zeer geringe witte of kleurloze afscheiding en matige vulvazwelling.

    Vaak worden deze teven dan ook te laat voor dekking aangeboden. De oorzaak is onbekend. Het is belangrijk om regelmatig te kijken of er vulvazwelling optreedt en hoe de interactie tussen teef en reu verloopt.

    Het juiste dekmoment kan vastgesteld worden door bepaling van het progesterongehalte in het bloed.

    Hoe lang na eerste loopsheid steriliseren?

    Wanneer hond laten steriliseren? – Het beste moment om uw teef te steriliseren verschilt per ras en is ook afhankelijk van de risico’s die na sterilisatie kunnen optreden. Over het algemeen geldt: sterilisatie vindt plaats drie tot vier maanden ná de eerste loopsheid, en uiterlijk vóór de tweede loopsheid.

    Hoe lang is een loopse teef vruchtbaar?

    Dektijdstipbepaling – De variatie in het ovulatie tijdstip is zeer groot: van de 5e dag van de loopsheid tot en met de 30e dag van de loopsheid is mogelijk. De meeste teven ovuleren tussen de 9e en de 14e dag van de loopsheid. Bij 44% van de teven verschilt het tijdstip van ovuleren aanzienlijk per loopsheid! De dag van de loopsheid zegt ons dus niets.

    De periode van maximale vruchtbaarheid na de ovulatie is 4 – 5 dagen. Een ovulatie duurt 24 uur. En na de ovulatie heeft een eicel nog circa 48 uur nodig om rijp genoeg te zijn om door een spermacel gepenetreerd te kunnen worden.

    Sperma blijft circa 48 uur na de dekking actief (diepvriessperma korter). Uit de beschrijving van de cyclus van de teef blijkt, dat de progesteronspiegel in het bloed alleen zal kunnen stijgen, als er een eicelsprong heeft plaats gevonden! Maar een eerste lichte stijging van de progesteronspiegel vindt al plaats vóór de ovulatie.

    Hoe ziet loopsheid eruit?

    Voortekenen loopsheid herkennen – Tijdens de loopsheid verandert het gedrag van je hond en de honden om haar heen. Je teefje kan meer gaan snuffelen en eerder van zich af snauwen. Veel teefjes maken opeens heel vaak kleine plasjes, om zo hun geur goed te verspreiden. Ze zal voor reuen aantrekkelijk gaan ruiken, maar ook andere teven kunnen nieuwsgierig worden. Een loopse teef heeft een opgezwollen vulva (soort schaamlippen) en verliest bloed.

    Hoe zichtbaar de loopsheid is, verschilt per teef, de ene is heel schoon en wast direct iedere druppel bloed weg en de ander laat het gewoon lopen. Let dus goed op als je hond of andere honden zich ‘vreemd’ gaan gedragen.

    Door met een schoon wc papiertje te vegen kun je bij twijfel zien of je teefje al bloed verliest.

    Kan een pup van 5 maanden loops zijn?

    Vanaf een maand of 5 begint uw pup in de puberteit te komen. Net als bij mensen ondergaat uw hond dan een hele reeks veranderingen die hormonaal bepaald zijn. Reuen raken erg geïnteresseerd in teefjes en teefjes kunnen voor de eerste keer loops worden. Het gedrag en de gehoorzaamheid van uw hond veranderen vaak ook.

    Het is dan ook belangrijk ervoor te zorgen dat de basisoefeningen al vóór de puberteit goed aangeleerd zijn, bijvoorbeeld door een puppycursus te volgen waar met een positieve methode getraind wordt, en te weten wat u ongeveer kunt verwachten in deze periode.

    In de puberteit wordt uw teefje voor het eerst loops. Bij grote rassen gebeurt dit meestal later dan bij kleine rassen. De loopsheid kan gedragsveranderingen met zich meebrengen. Welke dit zijn, is niet helemaal te voorspellen, wel kunt u zien dat het eraan begint te komen als uw teefje ineens veel vaker kleine plasjes doet.

    Daarin kunnen andere honden ruiken dat ze loops gaat worden. De eerste dag van de loopsheid is de eerste dag dat u bloed vindt. Dit is echter bij de ene hond duidelijker dan bij de andere, sommige teven zijn zo schoon op zichzelf dat u vrijwel niks merkt.

    Wel kunt u zien dat de uitwendige geslachtsdelen gaan opzwellen. Vaak wordt uw teefje onrustig. Geïnteresseerde reuen snauwt ze nog weg. Na een paar dagen tot twee weken lijkt het bloeden af te nemen. De uitvloeiing wordt vaak wat wateriger en bruingeler van kleur en veel mensen denken dan dat het ergste voorbij is.

    Niets is echter minder waar. Uw teef is er nu helemaal klaar voor om gedekt te worden, zal reuen nu toelaten en haar staart voor hen opzij houden. Die periode kan ook weer enkele dagen tot twee weken duren.

    Daarna is er een periode van gemiddeld twee maanden waarin het lichaam weer terugkeert naar een rusttoestand. De teef wil dan niet meer gedekt worden en de uitvloeiing verdwijnt. Houd uw teef aan de lijn vanaf de eerste voortekenen van de loopsheid totdat u merkt dat zij reuen weer afwijst, ze geen uitvloeiing meer heeft en de geslachtsdelen niet meer gezwollen zijn, ook al luistert ze nog zo goed.

    Soms wint de natuur het van de gehoorzaamheid. Wandel ook niet door een losloopgebied, voor u het weet wordt u gevolgd door alle reuen uit de buurt. Meer informatie over loopsheid leest u in ons document ‘ Loopsheid bij de hond ‘.

    Reuen kunnen erg beïnvloed worden door de loopsheid van teefjes uit de buurt. Zeker jonge reuen raken er nog wel eens helemaal van slag van. Ze eten niet meer, ze slapen slecht, zijn onrustig en willen alleen maar naar buiten. De bal is niet meer interessant, het enige dat telt zijn de plasjes van de loopse teefjes.

    Na het ruiken of soms zelfs oplikken ziet u ze zelfs wel eens klappertanden. Ze willen het teefje dekken! Soms ziet u een gedragsverandering ten opzichte van andere jonge honden waarmee uw hond eerst bevriend was.

    In eerste instantie konden ze samen fantastisch spelen. Op deze leeftijd kan het spel echter steeds fanatieker worden en uiteindelijk uitmonden in ruzie. Een hond die volwassen wordt, is de sociale grenzen aan het uitproberen en andere dingen beginnen belangrijker te worden.

    Vooral reuen kunnen soms minder goed met andere reuen overweg. Hoewel dit gedrag niet ongewoon is, zult u er uiteraard wel voor moeten zorgen dat uw hond geen vechtersbaas wordt. Daarbij helpt het als u voordat de puberteit aanbreekt de basisoefeningen al goed getraind heeft.

    Zorg er ook voor dat u een goede band met uw hond heeft en dat hij altijd met plezier naar u toe komt als hij wordt geroepen. Aandachtsoefeningen en oefeningen met hierkomen zijn belangrijk om uw hond uit situaties te halen die uit de hand dreigen te lopen.

    Soms gaat spelen in het begin goed, maar als het langer duurt kan het alsnog op ruzie uitlopen. Haal uw hond al uit een situatie voordat de opwinding te hoog oploopt door hem naar u toe te roepen met spel of wat lekkers.

    U laat hem dus even kort spelen en neemt hem dan mee terwijl u hem iets anders leuks te doen geeft. Gelukkig zijn er ook veel honden die het wel altijd en overal met de meeste andere honden goed kunnen vinden. De puberteit is de periode waarin de rek in de sociale regels wordt uitgeprobeerd en een wereld vol geuren voor uw hond open gaat.

    • In deze periode luisteren de meeste honden minder goed naar u, want alles wat onbekend is, is veel interessanter;
    • Sommige honden proberen de baas te gaan spelen over andere honden;
    • Andere proberen uw regels uit en kijken hoe ver ze kunnen gaan;

    In het begin van de puberteit kunnen sommige honden ook juist onzeker worden of schrikken van dingen die ze al kenden. Ook zijn ze soms zo afgeleid door hun omgeving en de hormonen die door hun lichaam razen dat ze verzoeken waar ze eerst goed op reageerden nu ineens vergeten lijken te zijn.

    Dat wil doorgaans niet zeggen dat ze u met opzet negeren: het betekent vooral dat de puberteit ook voor hén een hele verwarrende tijd is! Dat betekent echter niet dat u alles maar goed moet vinden, want u moet voorkomen dat er ongewenst gedrag ontstaat dat u daarna weer met veel moeite moet afleren.

    Het is daarom belangrijk om structuur te bieden, consequent en duidelijk te blijven en niet toe te staan dat de hond uw grenzen steeds verder oprekt. Ga gewoon door met het op een positieve manier trainen van de basisoefeningen zoals hierkomen, aandachtsoefeningen, zitten, liggen en het loslaten van voorwerpen.

    Let daarnaast op dat u niet steeds op de initiatieven van uw hond ingaat: natuurlijk mag uw hond best aangeven wat hij wil, maar als zijn begeleider bent u degene die kan overzien of zijn acties wel gewenst zijn.

    Blijf dus de huisregels die u uw hond heeft geleerd, handhaven. Juist nu zijn hormonen opspelen en hem misschien onzeker of overmoedig maken, heeft de hond behoefte aan veel structuur en moet hij weten waar hij aan toe is. Een goede hondenschool kan u helpen het gedrag van de hond te begrijpen en het pubergedrag in goede banen te leiden.

    Een oefening die vaak veel minder goed gaat in de puberteit is het op verzoek terugkomen. Merkt u dat uw hond de neiging krijgt om uw roepen te negeren, houd hem dan liever aan de lijn, zeker op plekken met veel afleiding of in de buurt van verkeer.

    U voorkomt zo dat u de controle verliest. Bovendien krijgt hij zo niet de gelegenheid om te leren dat het leuk is om er vandoor te gaan in plaats van naar u terug te komen. Train daarnaast veel met het hierkomen terwijl uw hond aan de lijn is, wissel de normale beloningen af met voer dat uw hond extra lekker vindt of gebruik zijn favoriete speelgoed, zoals een bal.

    Zorg dat u dit op een positieve manier oefent: zo blijft hij onthouden dat naar u toe komen hem iets fijns oplevert. Roep altijd met een vriendelijke stem en beloon als de hond naar u toe komt. Doet hij er wat langer over, mopper dan niet als hij er eenmaal is want daardoor twijfelt hij een volgende keer waarschijnlijk nog langer voor hij bij u komt! In de puberteit kunnen spelletjes waarbij het op een krachtmeting aankomt soms lastiger worden.

    De hond wordt sterker en soms ook feller en winnen wordt belangrijker. Veel honden vinden het leuk om te “touwtrekken” en dagen u uit met hun flostouw. Op zich is dit helemaal geen probleem, zolang het maar bij spel blijft, alles gecontroleerd blijft en de hond netjes op uw signaal los laat.

    1. Dit laatste is een belangrijke oefening om te blijven oefenen; ruil daarbij regelmatig het voorwerp om voor een voertje en zorg dat het geen competitie wordt;
    2. Bij sommige honden wordt zo’n spelletje echter te wild en soms gaat spel over in agressie;

    U kunt dat zien aan de manier waarop de hond het speeltje vast heeft. Als de tanden bedekt zijn, bijt de hond uit spel. Laat uw hond zijn voortanden of zelfs zijn hele gebit zien als hij het speeltje vast heeft, dan is het verstandig het spel onmiddellijk te stoppen.

    Grommen hoeft niet altijd slecht te zijn. Als de grom wat hoger en een beetje afwisselend van toon is, is het een zogenaamde spelgrom. Gromt uw hond echter heel diep op dezelfde toonhoogte, dan is het spel voor de hond geen spel meer.

    Ook nu geldt dat het beter is direct het spel te stoppen. Merkt u dat uw hond bij trekspelletjes te wild wordt, de krachtmeting te serieus neemt of dat uw hond te sterk voor u wordt, doe dan liever andere spelletjes waarbij u met uw hond samenwerkt, zoals zoekspelletjes, apporteren of denkwerk.

    1. In de puberteit kan een hond gaan merken dat hij, nu hij groter en sterker wordt, anderen beter de baas kan en zijn zin kan doorzetten;
    2. Hij kan bijvoorbeeld zijn speelgoed of zijn mand meer gaan verdedigen;

    Binnen een gezin kan dit soms problemen geven met jongere kinderen. Het is daarom belangrijk dat u in de buurt blijft om alles in goede banen te leiden. Ga er niet zomaar vanuit dat als een hond als jonge pup goed met de kinderen kon omgaan, dit nog steeds goed gaat als de hond gaat puberen.

    • Leer uw kind om uw hond met rust te laten als hij eet of slaapt en om hem niet steeds allerlei commando’s te geven;
    • Het is niet verstandig om de hond door jonge kinderen te laten uitlaten;
    • De hond wordt steeds sterker en de kinderen kunnen hem minder snel de baas, zeker als het een grotere hond is;

    Ook is in de puberteit de kans wat groter dat de hond ruzie krijgt met andere honden. In zo’n geval kan het gevaarlijk zijn als kinderen tussenbeide willen komen. Overigens is ook buiten de puberteit het uitgangspunt om jonge kinderen nooit alleen de hond te laten uitlaten.

    De veranderingen in het gedrag van uw hond kunnen soms een reden zijn om castratie te overwegen. Vooral bij reuen wordt castratie vaak gezien als een oplossing voor ongewenst gedrag. Castratie is echter lang niet altijd een goede manier om het gedrag van uw hond te beïnvloeden want gedrag wordt door allerlei factoren bepaald, niet alleen door de aansturing via geslachtshormonen.

    Alleen ongewenst gedrag dat echt door hormonen beïnvloed wordt, zoals bij reuen het weglopen bij het ruiken van loopse teven of bij teefjes probleemgedrag dat duidelijk te maken heeft met loopsheid of schijnzwangerschap, zal meestal afnemen na castratie.

    Soms kan een castratie echter ook ongewenste gedragseffecten hebben. Bovendien kan castratie ook invloed hebben op de gezondheid van uw hond. Castratie wordt uiteraard ook ingezet om ongewenste nestjes te voorkomen en soms om medische redenen, dat laatste vooral bij teefjes.

    Overweegt u om uw hond te laten castreren, overleg dat dan goed met uw dierenarts en, als u vooral het gedrag wilt beïnvloeden, liefst ook met een hondengedragstherapeut. Bij twijfel kan bij een reu eerst een chemische castratie worden toegepast om te kijken wat het effect is op zijn gedrag.

    Bij de Praktische informatie over ‘ Castratie of ‘sterilisatie’ van uw hond ‘ leest u meer over dit onderwerp. Honden zijn echt uitgerijpt op een leeftijd van 1,5 tot 2,5 jaar, waarbij de ontwikkeling bij reuen langer duurt dan bij teven.

    Ook zijn er rasverschillen mogelijk..

    Hoe vaak is een hond ongesteld?

    Wat is loopsheid? – Een teef wordt ongeveer twee keer per jaar loops. Deze periode duurt ongeveer drie weken. Tijdens deze periode is de teef twee tot drie dagen vruchtbaar. Een loopse hond heeft een gezwollen vulva (dit is het uitwendige gedeelte van het vrouwelijke geslachtsorgaan) en er is een bloederige afscheiding.

    • De teef wordt dan aantrekkelijk voor reuen, die haar zullen proberen te dekken;
    • De teef zelf heeft ook meer belangstelling voor ‘het andere geslacht’ en zal proberen bij u weg te lopen;
    • Meestal wordt een teef tussen de zesde en achttiende levensmaand voor het eerst loops, afhankelijk van de grootte van het ras;

    Een teef blijft haar hele leven loops en daarmee vruchtbaar: in tegenstelling tot de mens kent de hond geen menopauze.

    Hebben honden pijn als ze ongesteld zijn?

    Eenmaal volwassen worden de meeste teven tweemaal per jaar loops. De eerste loopsheid kunt u verwachten tussen de zes maanden en een jaar. Voordat een teef loops wordt is vaak al wat ander gedrag te zien. Ze snuffelen meer, plassen wat vaker en ze gaan ook al een beetje anders ruiken. Dit kun je vaak merken aan het gedrag van de reuen in de buurt.

    De vulva gaat opzetten en dan begint de loopsheid met wat bloedverlies. De eerste dag waarop je een druppeltje bloed vindt, wordt geteld als de eerste dag van de loopsheid. Het bloedverlies duurt meestal een dag of tien.

    Daarna wordt het donkerder van kleur en vervolgens wordt de uitvloeiing heel licht. Veel mensen denken dan dat de loopsheid over is maar vaak is dat juist het moment van dekrijp zijn. Gemiddeld is dat rond de twaalfde dag van de loopsheid. Maar niet elke teef trekt zich iets aan van gemiddelden.

    Sommigen zijn dekrijp op de vijfde dag en anderen weer op de 20ste dag van de loopsheid. Als je er dus zeker van wilt zijn dat ze niet gedekt wordt, hou dan de teef aan de lijn totdat de uitvloeiing na een week of drie geheel verdwenen is.

    Je kunt dit controleren m. een papieren zakdoek o. Waarschuw ook de eigenaren van de reuen in de buurt dat je teef loops is en ga ergens anders wandelen. Zo verklein je de kans op “ongelukjes”. Vindt er per ongeluk toch een dekking plaats, probeer reu en teef dan niet uit elkaar te trekken.

    1. Dat heeft geen zin meer want de dekking heeft dan toch al plaatsgevonden en je loopt kans op beschadigingen die heel pijnlijk zijn voor de hond;
    2. Ga wel even met de teef naar de dierenarts als een nestje niet gewenst is;

    Tijdens de loopsheid zijn sommige teven wat knorrig. Anderen zijn weer heel stil en hebben buikpijn. En weer anderen gaan heel slecht eten. Goed om even te weten. Is uw hond loops, dan mag de hond het terrein niet betreden ..

    Wat kost sterilisatie teef?

    Kosten sterilisatie hond en poes – De kosten van de sterilisatie van een hond of is vaak duurder dan de castratie. De ingreep van sterilisatie is namelijk gecompliceerder dan castratie. Ook bij sterilisatie geldt dat de behandeling per hond of kat, maar ook per dierenarts verschilt.

    Kan een hond last hebben van loopsheid?

    Symptomen van loopsheid – Tekenen van loopsheid bij de hond zijn:

    • Verlies van bloed uit de vulva
    • Zwelling van de vulva
    • Het teefje is aantrekkelijk voor reuen
    • Het doen van kleinere plasjes
    • In sommige gevallen minder eetlust

    Tijdens de loopsheid hoeft het teefje niet altijd bovenstaande tekenen te laten zien. Dit wordt ook wel een stille loopsheid genoemd en is lastiger te herkennen.

    Hoe ziet loopsheid eruit?

    Voortekenen loopsheid herkennen – Tijdens de loopsheid verandert het gedrag van je hond en de honden om haar heen. Je teefje kan meer gaan snuffelen en eerder van zich af snauwen. Veel teefjes maken opeens heel vaak kleine plasjes, om zo hun geur goed te verspreiden. Ze zal voor reuen aantrekkelijk gaan ruiken, maar ook andere teven kunnen nieuwsgierig worden. Een loopse teef heeft een opgezwollen vulva (soort schaamlippen) en verliest bloed.

    Hoe zichtbaar de loopsheid is, verschilt per teef, de ene is heel schoon en wast direct iedere druppel bloed weg en de ander laat het gewoon lopen. Let dus goed op als je hond of andere honden zich ‘vreemd’ gaan gedragen.

    Door met een schoon wc papiertje te vegen kun je bij twijfel zien of je teefje al bloed verliest.

    Heeft een hond pijn als ze loops is?

    Symptomen van loopsheid – Tekenen van loopsheid bij de hond zijn:

    • Verlies van bloed uit de vulva
    • Zwelling van de vulva
    • Het teefje is aantrekkelijk voor reuen
    • Het doen van kleinere plasjes
    • In sommige gevallen minder eetlust

    Tijdens de loopsheid hoeft het teefje niet altijd bovenstaande tekenen te laten zien. Dit wordt ook wel een stille loopsheid genoemd en is lastiger te herkennen.

    Wat kost het om een hond te laten steriliseren?

    Kosten sterilisatie hond en poes – De kosten van de sterilisatie van een hond of is vaak duurder dan de castratie. De ingreep van sterilisatie is namelijk gecompliceerder dan castratie. Ook bij sterilisatie geldt dat de behandeling per hond of kat, maar ook per dierenarts verschilt.

    Hoe vaak is een hond loops in een jaar?

    Wat is loopsheid? – Een teef wordt ongeveer twee keer per jaar loops. Deze periode duurt ongeveer drie weken. Tijdens deze periode is de teef twee tot drie dagen vruchtbaar. Een loopse hond heeft een gezwollen vulva (dit is het uitwendige gedeelte van het vrouwelijke geslachtsorgaan) en er is een bloederige afscheiding.

    • De teef wordt dan aantrekkelijk voor reuen, die haar zullen proberen te dekken;
    • De teef zelf heeft ook meer belangstelling voor ‘het andere geslacht’ en zal proberen bij u weg te lopen;
    • Meestal wordt een teef tussen de zesde en achttiende levensmaand voor het eerst loops, afhankelijk van de grootte van het ras;

    Een teef blijft haar hele leven loops en daarmee vruchtbaar: in tegenstelling tot de mens kent de hond geen menopauze.